Suresi.com.tr

Ana sayfa » » Şuara Suresi

Şuara Suresi

Şuara Suresi, Mekke döneminde inmiştir. 227 âyettir. Sûre, adını 224. âyette geçen “eş-Şu’arâ” kelimesinden almıştır. “Şu’arâ” şairler demektir. Sûre de başlıca Mûsâ, İbrahim, Nûh, Hûd,Salih ve Şu’ayb peygamberlerin kıssaları dile getirilmekte; müşriklerin, Kur’an’ın vahiy dışı bir kaynağa dayalı olduğu iddialarına karşılık, onun bir vahiy eseri olduğu vurgulanmakta, söz konusu kaynakların Kur’an üzerinde hiçbir etkisinin bulunamayacağı ifade edilmektedir.

İçindekiler

Şuara Suresi Arapça Oku

Şuara Suresi Arapça yazılı olarak okumak için lütfen sayfayı aşağı kaydırın.

Şuara Suresi Arapça 1. Sayfa

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

طٰسٓمٓۜ١تِلْكَ اٰيَاتُ الْكِتَابِ الْمُب۪ينِ٢لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ اَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِن۪ينَ٣اِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَٓاءِ اٰيَةً فَظَلَّتْ اَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِع۪ينَ٤وَمَا يَأْت۪يهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمٰنِ مُحْدَثٍ اِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِض۪ينَ٥فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْت۪يهِمْ اَنْبٰٓؤُ۬ا مَا كَانُوا بِه۪ يَسْتَهْزِؤُ۫نَ٦اَوَلَمْ يَرَوْا اِلَى الْاَرْضِ كَمْ اَنْبَتْنَا ف۪يهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَر۪يمٍ٧اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ٨وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟٩وَاِذْ نَادٰى رَبُّكَ مُوسٰٓى اَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِم۪ينَۙ١٠قَوْمَ فِرْعَوْنَۜ اَلَا يَتَّقُونَ١١قَالَ رَبِّ اِنّ۪ٓي اَخَافُ اَنْ يُكَذِّبُونِۜ١٢وَيَض۪يقُ صَدْر۪ي وَلَا يَنْطَلِقُ لِسَان۪ي فَاَرْسِلْ اِلٰى هٰرُونَ١٣وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنْبٌ فَاَخَافُ اَنْ يَقْتُلُونِۚ١٤قَالَ كَلَّاۚ فَاذْهَبَا بِاٰيَاتِنَٓا اِنَّا مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ١٥فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَٓا اِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَم۪ينَۙ١٦اَنْ اَرْسِلْ مَعَنَا بَن۪ٓي اِسْرَٓائ۪لَۜ١٧قَالَ اَلَمْ نُرَبِّكَ ف۪ينَا وَل۪يداً وَلَبِثْتَ ف۪ينَا مِنْ عُمُرِكَ سِن۪ينَ١٨وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّت۪ي فَعَلْتَ وَاَنْتَ مِنَ الْكَافِر۪ينَ١٩

Şuara Suresi Arapça 2. Sayfa

قَالَ فَعَلْتُـهَٓا اِذاً وَاَنَا۬ مِنَ الضَّٓالّ۪ينَۜ٢٠فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ ل۪ي رَبّ۪ي حُكْماً وَجَعَلَن۪ي مِنَ الْمُرْسَل۪ينَ٢١وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ اَنْ عَبَّدْتَ بَن۪ٓي اِسْرَٓائ۪لَۜ٢٢قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَم۪ينَ٢٣قَالَ رَبُّ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَاۜ اِنْ كُنْتُمْ مُوقِن۪ينَ٢٤قَالَ لِمَنْ حَوْلَـهُٓ اَلَا تَسْتَمِعُونَ٢٥قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ اٰبَٓائِكُمُ الْاَوَّل۪ينَ٢٦قَالَ اِنَّ رَسُولَكُمُ الَّـذ۪ٓي اُرْسِلَ اِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ٢٧قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَاۜ اِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ٢٨قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ اِلٰهاً غَيْر۪ي لَاَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُون۪ينَ٢٩قَالَ اَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُب۪ينٍ٣٠قَالَ فَأْتِ بِه۪ٓ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِق۪ينَ٣١فَاَلْقٰى عَصَاهُ فَاِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُب۪ينٌۚ٣٢وَنَزَعَ يَدَهُ فَاِذَا هِيَ بَيْضَٓاءُ لِلنَّاظِر۪ينَ۟٣٣قَالَ لِلْمَلَأِ حَوْلَـهُٓ اِنَّ هٰذَا لَسَاحِرٌ عَل۪يمٌۙ٣٤يُر۪يدُ اَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ اَرْضِكُمْ بِسِحْرِه۪ۗ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ٣٥قَالُٓوا اَرْجِهْ وَاَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَٓائِنِ حَاشِر۪ينَۙ٣٦يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَل۪يمٍ٣٧فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِم۪يقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍۙ٣٨وَق۪يلَ لِلنَّاسِ هَلْ اَنْتُمْ مُجْتَمِعُونَۙ٣٩

Şuara Suresi Arapça 3. Sayfa

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ اِنْ كَانُوا هُمُ الْغَالِب۪ينَ٤٠فَلَمَّا جَٓاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ اَئِنَّ لَنَا لَاَجْراً اِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغَالِب۪ينَ٤١قَالَ نَعَمْ وَاِنَّكُمْ اِذاً لَمِنَ الْمُقَرَّب۪ينَ٤٢قَالَ لَهُمْ مُوسٰٓى اَلْقُوا مَٓا اَنْتُمْ مُلْقُونَ٤٣فَاَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ اِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ٤٤فَاَلْقٰى مُوسٰى عَصَاهُ فَاِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَۚ٤٥فَاُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِد۪ينَۙ٤٦قَالُٓوا اٰمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَم۪ينَۙ٤٧رَبِّ مُوسٰى وَهٰرُونَ٤٨قَالَ اٰمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ اَنْ اٰذَنَ لَكُمْۚ اِنَّهُ لَكَب۪يرُكُمُ الَّذ۪ي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَۚ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَۜ لَاُقَطِّعَنَّ اَيْدِيَكُمْ وَاَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَاُصَلِّبَنَّكُمْ اَجْمَع۪ينَ٤٩قَالُوا لَا ضَيْرَۘ اِنَّٓا اِلٰى رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَۚ٥٠اِنَّا نَطْمَعُ اَنْ يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَٓا اَنْ كُنَّٓا اَوَّلَ الْمُؤْمِن۪ينَۜ۟٥١وَاَوْحَيْنَٓا اِلٰى مُوسٰٓى اَنْ اَسْرِ بِعِبَاد۪ٓي اِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ٥٢فَاَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَٓائِنِ حَاشِر۪ينَۚ٥٣اِنَّ هٰٓؤُ۬لَٓاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَل۪يلُونَۙ٥٤وَاِنَّهُمْ لَنَا لَـغَٓائِظُونَۙ٥٥وَاِنَّا لَجَم۪يعٌ حَاذِرُونَۜ٥٦فَاَخْرَجْنَاهُمْ مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍۙ٥٧وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَر۪يمٍۙ٥٨كَذٰلِكَۜ وَاَوْرَثْنَاهَا بَن۪ٓي اِسْرَٓائ۪لَۚ٥٩فَاَتْبَعُوهُمْ مُشْرِق۪ينَ٦٠

Şuara Suresi Arapça 4. Sayfa

فَلَمَّا تَـرَٓاءَ الْجَمْعَانِ قَالَ اَصْحَابُ مُوسٰٓى اِنَّا لَمُدْرَكُونَۚ٦١قَالَ كَلَّاۚ اِنَّ مَعِيَ رَبّ۪ي سَيَهْد۪ينِ٦٢فَاَوْحَيْنَٓا اِلٰى مُوسٰٓى اَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَۜ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظ۪يمِۚ٦٣وَاَزْلَفْنَا ثَمَّ الْاٰخَر۪ينَۚ٦٤وَاَنْجَيْنَا مُوسٰى وَمَنْ مَعَهُٓ اَجْمَع۪ينَۚ٦٥ثُمَّ اَغْرَقْنَا الْاٰخَر۪ينَۜ٦٦اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ٦٧وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟٦٨وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَاَ اِبْرٰه۪يمَۢ٦٩اِذْ قَالَ لِاَب۪يهِ وَقَوْمِه۪ مَا تَعْبُدُونَ٧٠قَالُوا نَعْبُدُ اَصْنَاماً فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِف۪ينَ٧١قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ اِذْ تَدْعُونَۙ٧٢اَوْ يَنْفَعُونَكُمْ اَوْ يَضُرُّونَ٧٣قَالُوا بَلْ وَجَدْنَٓا اٰبَٓاءَنَا كَذٰلِكَ يَفْعَلُونَ٧٤قَالَ اَفَرَاَيْتُمْ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَۙ٧٥اَنْتُمْ وَاٰبَٓاؤُ۬كُمُ الْاَقْدَمُونَ٧٦فَاِنَّهُمْ عَدُوٌّ ل۪ٓي اِلَّا رَبَّ الْعَالَم۪ينَۙ٧٧اَلَّذ۪ي خَلَقَن۪ي فَهُوَ يَهْد۪ينِۙ٧٨وَالَّذ۪ي هُوَ يُطْعِمُن۪ي وَيَسْق۪ينِۙ٧٩وَاِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْف۪ينِۖ٨٠وَالَّذ۪ي يُم۪يتُن۪ي ثُمَّ يُحْي۪ينِۙ٨١وَالَّـذ۪ٓي اَطْمَعُ اَنْ يَغْفِرَ ل۪ي خَط۪ٓيـَٔت۪ي يَوْمَ الدّ۪ينِۜ٨٢رَبِّ هَبْ ل۪ي حُكْماً وَاَلْحِقْن۪ي بِالصَّالِح۪ينَۙ٨٣

Şuara Suresi Arapça 5. Sayfa

وَاجْعَلْ ل۪ي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْاٰخِر۪ينَۙ٨٤وَاجْعَلْن۪ي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّع۪يمِۙ٨٥وَاغْفِرْ لِاَب۪ٓي اِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّٓالّ۪ينَۙ٨٦وَلَا تُخْزِن۪ي يَوْمَ يُبْعَثُونَۙ٨٧يَوْمَ لَا يَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَۙ٨٨اِلَّا مَنْ اَتَى اللّٰهَ بِقَلْبٍ سَل۪يمٍۜ٨٩وَاُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّق۪ينَۙ٩٠وَبُرِّزَتِ الْجَح۪يمُ لِلْغَاو۪ينَۙ٩١وَق۪يلَ لَهُمْ اَيْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَۙ٩٢مِنْ دُونِ اللّٰهِۜ هَلْ يَنْصُرُونَكُمْ اَوْ يَنْتَصِرُونَۜ٩٣فَكُبْكِبُوا ف۪يهَا هُمْ وَالْغَاوُ۫نَۙ٩٤وَجُنُودُ اِبْل۪يسَ اَجْمَعُونَۜ٩٥قَالُوا وَهُمْ ف۪يهَا يَخْتَصِمُونَۙ٩٦تَاللّٰهِ اِنْ كُنَّا لَف۪ي ضَلَالٍ مُب۪ينٍۙ٩٧اِذْ نُسَوّ۪يكُمْ بِرَبِّ الْعَالَم۪ينَ٩٨وَمَٓا اَضَلَّـنَٓا اِلَّا الْمُجْرِمُونَ٩٩فَمَا لَنَا مِنْ شَافِع۪ينَۙ١٠٠وَلَا صَد۪يقٍ حَم۪يمٍ١٠١فَلَوْ اَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِن۪ينَ١٠٢اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ١٠٣وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟١٠٤كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍۨ الْمُرْسَل۪ينَۚ١٠٥اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ نُوحٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ١٠٦اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ١٠٧فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ١٠٨وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۚ١٠٩فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۜ١١٠قَالُٓوا اَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْاَرْذَلُونَۜ١١١

Şuara Suresi Arapça 6. Sayfa

قَالَ وَمَا عِلْم۪ي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَۚ١١٢اِنْ حِسَابُهُمْ اِلَّا عَلٰى رَبّ۪ي لَوْ تَشْعُرُونَۚ١١٣وَمَٓا اَنَا۬ بِطَارِدِ الْمُؤْمِن۪ينَۚ١١٤اِنْ اَنَا۬ اِلَّا نَذ۪يرٌ مُب۪ينٌۜ١١٥قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ۬ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُوم۪ينَۜ١١٦قَالَ رَبِّ اِنَّ قَوْم۪ي كَذَّبُونِۚ١١٧فَافْتَحْ بَيْن۪ي وَبَيْنَهُمْ فَتْحاً وَنَجِّن۪ي وَمَنْ مَعِيَ مِنَ الْمُؤْمِن۪ينَ١١٨فَاَنْجَيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِۚ١١٩ثُمَّ اَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاق۪ينَۜ١٢٠اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ١٢١وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟١٢٢كَذَّبَتْ عَادٌۨ الْمُرْسَل۪ينَۚ١٢٣اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ هُودٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ١٢٤اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ١٢٥فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ١٢٦وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ١٢٧اَتَبْنُونَ بِكُلِّ ر۪يعٍ اٰيَةً تَعْبَثُونَۙ١٢٨وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِـعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَۚ١٢٩وَاِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّار۪ينَۚ١٣٠فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ١٣١وَاتَّقُوا الَّـذ۪ٓي اَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَۚ١٣٢اَمَدَّكُمْ بِاَنْعَامٍ وَبَن۪ينَۙ١٣٣وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍۚ١٣٤اِنّ۪ٓي اَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظ۪يمٍۜ١٣٥قَالُوا سَوَٓاءٌ عَلَيْنَٓا اَوَعَظْتَ اَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْوَاعِظ۪ينَۙ١٣٦

Şuara Suresi Arapça 7. Sayfa

اِنْ هٰذَٓا اِلَّا خُلُقُ الْاَوَّل۪ينَۙ١٣٧وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّب۪ينَۚ١٣٨فَكَذَّبُوهُ فَاَهْلَكْنَاهُمْۜ اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ١٣٩وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟١٤٠كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَل۪ينَۚ١٤١اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ صَالِحٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ١٤٢اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ١٤٣فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ١٤٤وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ١٤٥اَتُتْرَكُونَ ف۪ي مَا هٰهُنَٓا اٰمِن۪ينَۙ١٤٦ف۪ي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍۙ١٤٧وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَض۪يمٌۚ١٤٨وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتاً فَارِه۪ينَۚ١٤٩فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ١٥٠وَلَا تُط۪يعُٓوا اَمْرَ الْمُسْرِف۪ينَۙ١٥١اَلَّذ۪ينَ يُفْسِدُونَ فِي الْاَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ١٥٢قَالُٓوا اِنَّـمَٓا اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّر۪ينَۚ١٥٣مَٓا اَنْتَ اِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَاۚ فَأْتِ بِاٰيَةٍ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِق۪ينَ١٥٤قَالَ هٰذِه۪ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍۚ١٥٥وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُٓوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظ۪يمٍ١٥٦فَعَقَرُوهَا فَاَصْبَحُوا نَادِم۪ينَۙ١٥٧فَاَخَذَهُمُ الْعَذَابُۜ اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ١٥٨وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟١٥٩

Şuara Suresi Arapça 8. Sayfa

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍۨ الْمُرْسَل۪ينَۚ١٦٠اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ لُوطٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ١٦١اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ١٦٢فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ١٦٣وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ١٦٤اَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَم۪ينَۙ١٦٥وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ اَزْوَاجِكُمْۜ بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ١٦٦قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ۬ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَج۪ينَ١٦٧قَالَ اِنّ۪ي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقَال۪ينَۜ١٦٨رَبِّ نَجِّن۪ي وَاَهْل۪ي مِمَّا يَعْمَلُونَ١٦٩فَنَجَّيْنَاهُ وَاَهْلَـهُٓ اَجْمَع۪ينَۙ١٧٠اِلَّا عَجُوزاً فِي الْغَابِر۪ينَۚ١٧١ثُمَّ دَمَّرْنَا الْاٰخَر۪ينَۚ١٧٢وَاَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَراًۚ فَسَٓاءَ مَطَرُ الْمُنْذَر۪ينَ١٧٣اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ١٧٤وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟١٧٥كَذَّبَ اَصْحَابُ لْـَٔيْكَةِ الْمُرْسَل۪ينَۚ١٧٦اِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ١٧٧اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ١٧٨فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ١٧٩وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ١٨٠اَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِر۪ينَۚ١٨١وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَق۪يمِۚ١٨٢وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ اَشْيَٓاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْاَرْضِ مُفْسِد۪ينَۚ١٨٣

Şuara Suresi Arapça 9. Sayfa

وَاتَّقُوا الَّذ۪ي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْاَوَّل۪ينَۜ١٨٤قَالُٓوا اِنَّـمَٓا اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّر۪ينَۙ١٨٥وَمَٓا اَنْتَ اِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَاِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِب۪ينَۚ١٨٦فَاَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفاً مِنَ السَّمَٓاءِ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِق۪ينَۜ١٨٧قَالَ رَبّ۪ٓي اَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ١٨٨فَكَذَّبُوهُ فَاَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِۜ اِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظ۪يمٍ١٨٩اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ١٩٠وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟١٩١وَاِنَّهُ لَتَنْز۪يلُ رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ١٩٢نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْاَم۪ينُۙ١٩٣عَلٰى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِر۪ينَۙ١٩٤بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُب۪ينٍۜ١٩٥وَاِنَّهُ لَف۪ي زُبُرِ الْاَوَّل۪ينَ١٩٦اَوَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ اٰيَةً اَنْ يَعْلَمَهُ عُلَمٰٓؤُ۬ا بَن۪ٓي اِسْرَٓائ۪لَۜ١٩٧وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلٰى بَعْضِ الْاَعْجَم۪ينَۙ١٩٨فَقَرَاَهُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُوا بِه۪ مُؤْمِن۪ينَۜ١٩٩كَذٰلِكَ سَلَكْنَاهُ ف۪ي قُلُوبِ الْمُجْرِم۪ينَۜ٢٠٠لَا يُؤْمِنُونَ بِه۪ حَتّٰى يَرَوُا الْعَذَابَ الْاَل۪يمَۙ٢٠١فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَۙ٢٠٢فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُونَۜ٢٠٣اَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ٢٠٤اَفَرَاَيْتَ اِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِن۪ينَۙ٢٠٥ثُمَّ جَٓاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَۙ٢٠٦

Şuara Suresi Arapça 10. Sayfa

مَٓا اَغْنٰى عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَۜ٢٠٧وَمَٓا اَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ اِلَّا لَهَا مُنْذِرُونَۗۛ٢٠٨ذِكْرٰى۠ۛ وَمَا كُنَّا ظَالِم۪ينَ٢٠٩وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاط۪ينُ٢١٠وَمَا يَنْبَغ۪ي لَهُمْ وَمَا يَسْتَط۪يعُونَۜ٢١١اِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَۜ٢١٢فَلَا تَدْعُ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهاً اٰخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّب۪ينَۚ٢١٣وَاَنْذِرْ عَش۪يرَتَكَ الْاَقْرَب۪ينَۙ٢١٤وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّـبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِن۪ينَۚ٢١٥فَاِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ اِنّ۪ي بَر۪ٓيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَۚ٢١٦وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَز۪يزِ الرَّح۪يمِۙ٢١٧اَلَّذ۪ي يَرٰيكَ ح۪ينَ تَقُومُۙ٢١٨وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِد۪ينَ٢١٩اِنَّهُ هُوَ السَّم۪يعُ الْعَل۪يمُ٢٢٠هَلْ اُنَبِّئُكُمْ عَلٰى مَنْ تَنَزَّلُ الشَّيَاط۪ينُۜ٢٢١تَنَزَّلُ عَلٰى كُلِّ اَفَّاكٍ اَث۪يمٍۙ٢٢٢يُلْقُونَ السَّمْعَ وَاَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَۜ٢٢٣وَالشُّعَرَٓاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُ۫نَۜ٢٢٤اَلَمْ تَرَ اَنَّهُمْ ف۪ي كُلِّ وَادٍ يَه۪يمُونَۙ٢٢٥وَاَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَۙ٢٢٦اِلَّا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللّٰهَ كَث۪يراً وَانْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُواۜ وَسَيَعْلَمُ الَّذ۪ينَ ظَلَمُٓوا اَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ٢٢٧

Şuara Suresi Arapça Dinle

Şuara Suresi Arapça Dinle, Şuara Suresi’ni Abdulbaset Abdussamed’den Arapça dinlemek için lütfen Play ▶️ butonuna basın.

Şuara Suresi Türkçe Oku

Şuara Suresi Türkçe latin alfabeysiyle yüzünden okumak için lütfen sayfayı aşağı kaydırın.

    Şuara Suresi Türkçe 1. Sayfa

    Bismillahir rahmanir rahim.

  1. Ta, sin, mim.
  2. Tilke ayatul kitabil mubin.
  3. Lealleke bahıun nefseke ella yekunu mu’minin.
  4. İn neşe’ nunezzil aleyhim mines semai ayeten fe zallet a’nakuhum leha hadıin.
  5. Ve ma ye’tihim min zikrin miner rahmani muhdesin illa kanu anhu mu’ridin.
  6. Fe kad kezzebu fe seye’tihim enbau ma kanu bihi yestehziun.
  7. E ve lem yerev ilel ardı kem enbetna fiha min kulli zevcin kerim.
  8. İnne fi zalike le ayeh, ve ma kane ekseruhum mu’minin.
  9. Ve inne rabbeke le huvel azizur rahim.
  10. Ve iz nada rabbuke musa eni’til kavmez zalimin.
  11. Kavme fir’avn, e la yettekun.
  12. Kale rabbi inni ehafu en yukezzibun.
  13. Ve yadiku sadri ve la yentaliku lisani fe ersil ila harun.
  14. Ve lehum aleyye zenbun fe ehafu en yaktulun.
  15. Kale kella, fezheba bi ayatina inna meakum mustemiun.
  16. Fe’tiya fir’avne fe kula inna resulu rabbil alemin.
  17. En ersil meana beni israil.
  18. Kale e lem nurabbike fina veliden ve lebiste fina min umurike sinin.
  19. Ve fealte fa’letekelleti fealte ve ente minel kafirin.

    20. Şuara Suresi Türkçe 2. Sayfa

  20. Kale fealtuha izen ve ene mined dallin.
  21. Fe ferartu minkum lemma hıftukum fe vehebe li rabbi hukmen ve cealeni minel murselin.
  22. Ve tilke ni’metun temunnuha aleyye en abbedte beni israil.
  23. Kale fir’avnu ve ma rabbul alemin.
  24. Kale rabbus semavati vel ardı ve ma beynehuma, in kuntum mukınin.
  25. Kale li men havlehu e la testemiun.
  26. Kale rabbukum ve rabbu abaikumul evvelin.
  27. Kale inne resulekumullezi ursile ileykum le mecnun.
  28. Kale rabbul meşrıkı vel magribi ve ma beynehuma, in kuntum ta’kılun.
  29. Kale leinittehazte ilahen gayri le ec’alenneke minel mescunin.
  30. Kale e ve lev ci’tuke bi şey’in mubin.
  31. Kale fe’ti bihi in kunte mines sadikin.
  32. Fe elka asahu fe iza hiye su’banun mubin.
  33. Ve nezea yedehu fe iza hiye beydau lin nazırin.
  34. Kale lil melei havlehu inne haza le sahırun alim.
  35. Yuridu en yuhricekum min ardıkum bi sıhrihi fe maza te’murun.
  36. Kalu ercih ve ehahu veb’as fil medaini haşirin.
  37. Ye’tuke bi kulli sehharin alim.
  38. Fe cumias seharatu li mikati yevmin ma’lum.
  39. Ve kile lin nasi hel entum muctemiun.

    40. Şuara Suresi Türkçe 3. Sayfa

  40. Leallena nettebius seharate in kanu humul galibin.
  41. Fe lemma caes seharatu kalu li fir’avne e inne lena le ecran in kunna nahnul galibin.
  42. Kale neam ve innekum izen le minel mukarrabin.
  43. Kale lehum musa elku ma entum mulkun.
  44. Fe elkav hıbalehum ve ısıyyehum ve kalu bi izzeti fir’avne inna le nahnul galibun.
  45. Fe elka musa asahu fe iza hiye telkafu ma ye’fikun.
  46. Fe ulkıyes seharatu sacidin.
  47. Kalu amenna bi rabbil alemin.
  48. Rabbi musa ve harun.
  49. Kale amentum lehu kable en azene lekum, innehu le kebirukumullezi allemekumus sıhr, fe le sevfe ta’lemun, le ukattıanne eydiyekum ve erculekum min hılafin ve le usallibennekum ecmain.
  50. Kalu la dayra inna ila rabbina munkalibun.
  51. İnna natmeu en yagfira lena rabbuna hatayana en kunna evvelel mu’minin.
  52. Ve evhayna ila musa en esri bi ıbadi innekum muttebeun.
  53. Fe ersele fir’avnu fil medaini haşirin.
  54. İnne haulai le şirzimetun kalilun.
  55. Ve innehum lena le gaizun.
  56. Ve inna le cemiun hazirun.
  57. Fe ahracnahum min cennatin ve uyun.
  58. Ve kunuzin ve makamin kerim.
  59. Kezalik, ve evresnaha beni israil.
  60. Fe etbeuhum muşrikin.

    61. Şuara Suresi Türkçe 4. Sayfa

  61. Fe lemma terael cem’ani kale ashabu musa inna le mudrakun.
  62. Kale kella, inne maiye rabbi seyehdin.
  63. Fe evhayna ila musa enıdrib bi asakel bahr, fenfeleka fe kane kullu firkın ket tavdil azim.
  64. Ve ezlefna semmel aharin.
  65. Ve enceyna musa ve men meahu ecmain.
  66. Summe agraknel aharin.
  67. İnne fi zalike le ayeh, ve ma kane ekseruhum mu’minin.
  68. Ve inne rabbeke le huvel azizur rahim.
  69. Vetlu aleyhim nebee ibrahim.
  70. İz kale li ebihi ve kavmihi ma ta’budun.
  71. Kalu na’budu asnamen fe nezallu leha akifin.
  72. Kale hel yesmeunekum iz ted’un.
  73. Ev yenfeunekum ev yedurrun.
  74. Kalu bel vecedna abaena kezalike yef’alun.
  75. Kale e fe raeytum ma kuntum ta’budun.
  76. Entum ve abaukumul akdemun.
  77. Fe innehum aduvvun li illa rabbel alemin.
  78. Ellezi halakani fe huve yehdin.
  79. Vellezi huve yut’ımuni ve yeskin.
  80. Ve iza maridtu fe huve yeşfin.
  81. Vellezi yumituni summe yuhyin.
  82. Vellezi atmeu en yagfira li hatieti yevmed din.
  83. Rabbi heb li hukmen ve elhıkni bis salihin.

    84. Şuara Suresi Türkçe 5. Sayfa

  84. Vec’al li lisane sıdkın fil ahırin.
  85. Vec’alni min veraseti cennetin naim.
  86. Vagfir li ebi innehu kane mined dallin.
  87. Ve la tuhzini yevme yub’asun.
  88. Yevme la yenfau malun ve la benun.
  89. İlla men etallahe bi kalbin selim.
  90. Ve uzlifetil cennetu lil muttekin.
  91. Ve burrizetil cahimu lil gavin.
  92. Ve kile lehum eyne ma kuntum ta’budun.
  93. Min dunillah, hel yensurunekum ev yentesırun.
  94. Fe kubkıbu fiha hum vel gavun.
  95. Ve cunudu iblise ecmeun.
  96. Kalu ve hum fiha yahtesımun.
  97. Tallahi in kunna le fi dalalin mubin.
  98. İz nusevvikum bi rabbil alemin.
  99. Ve ma edallena illel mucrimun.
  100. Fe ma lena min şafiin.
  101. Ve la sadikın hamim.
  102. Fe lev enne lena kerraten fe nekune minel mu’minin.
  103. İnne fi zalike le ayeh, ve ma kane ekseruhum mu’minin.
  104. Ve inne rabbeke le huvel azizur rahim.
  105. Kezzebet kavmu nuhınil murselin.
  106. İz kale lehum ehuhum nuhun e la tettekun.
  107. İnni lekum resulun emin.
  108. Fettekullahe ve etiun.
  109. Ve ma es’elukum aleyhi min ecr, in ecriye illa ala rabbil alemin.
  110. Fettekullahe ve etiun.
  111. Kalu e nu’minu leke vettebeakel erzelun.

    112. Şuara Suresi Türkçe 6. Sayfa

  112. Kale ve ma ilmi bima kanu ya’melun.
  113. İn hısabuhum illa ala rabbi lev teş’urun.
  114. Ve ma ene bi taridil mu’minin.
  115. İn ene illa nezirun mubin.
  116. Kalu le in lem tentehi ya nuhule tekunenne minel mercumin.
  117. Kale rabbi inne kavmi kezzebun.
  118. Feftah beyni ve beynehum fethan ve neccini ve men maiye minel mu’minin.
  119. Fe enceynahu ve men meahu fil fulkil meşhun.
  120. Summe agrakna ba’dul bakin.
  121. İnne fi zalike le ayeh, ve ma kane ekseruhum mu’minin.
  122. Ve inne rabbeke le huvel azizur rahim.
  123. Kezzebet adunil murselin.
  124. İz kale lehum ehuhum hudun e la tettekun.
  125. İnni lekum resulun emin.
  126. Fettekullahe ve etiun.
  127. Ve ma es’elukum aleyhi min ecr, in ecriye illa ala rabbil alemin.
  128. E tebnune bi kulli riın ayeten ta’besun.
  129. Ve tettehızune mesania leallekum tahludun.
  130. Ve iza betaştum betaştum cebbarin.
  131. Fettekullahe ve etiun.
  132. Vettekullezi emeddekum bima ta’lemun.
  133. Emeddekum bi en’amin ve benin.
  134. Ve cennatin ve uyun.
  135. İnni ehafu aleykum azabe yevmin azim.
  136. Kalu sevaun aleyna e vaazte em lem tekun minel vaızin.

    137. Şuara Suresi Türkçe 7. Sayfa

  137. İn haza illa hulukul evvelin.
  138. Ve ma nahnu bi muazzebin.
  139. Fe kezzebuhu fe ehleknahum, inne fi zalike le ayeh, ve ma kane ekseruhum mu’minin.
  140. Ve inne rabbeke le huvel azizur rahim.
  141. Kezzebet semudul murselin.
  142. İz kale lehum ehuhum salihun e la tettekun.
  143. İnni lekum resulun emin.
  144. Fettekullahe ve etiun.
  145. Ve ma es’elukum aleyhi min ecr, in ecriye illa ala rabbil alemin.
  146. E tutrakune fi ma hahuna aminin.
  147. Fi cennatin ve uyun.
  148. Ve zuruın ve nahlin tal’uha hedim.
  149. Ve tenhıtune minel cibali buyuten farihin.
  150. Fettekullahe ve etiun.
  151. Ve la tutiu emral musrifin.
  152. Ellezine yufsidune fil ardı ve la yuslihun.
  153. Kalu innema ente minel musahharin.
  154. Ma ente illa beşerun misluna, fe’ti bi ayetin in kunte mines sadikin.
  155. Kale hazihi nakatun leha şirbun ve lekum şirbu yevmin ma’lum.
  156. Ve la temessuha bi suin fe ye’huzekum azabu yevmin azim.
  157. Fe akaruha fe asbahu nadimin.
  158. Fe ehazehumul azab, inne fi zalike le ayeh, ve ma kane ekseruhum mu’minin.
  159. Ve inne rabbeke le huvel azizur rahim.

    160. Şuara Suresi Türkçe 8. Sayfa

  160. Kezzebet kavmu lutınil murselin.
  161. İz kale lehum ehuhum lutun e la tettekun.
  162. İnni lekum resulun emin.
  163. Fettekullahe ve etiun.
  164. Ve ma es’elukum aleyhi min ecr, in ecriye illa ala rabbil alemin.
  165. E te’tunez zukrane minel alemin.
  166. Ve tezerune ma halaka lekum rabbukum min ezvacikum, bel entum kavmun adun.
  167. Kalu le in lem tentehi ya lutu le tekunenne minel muhracin.
  168. Kale inni li amelikum minel kalin.
  169. Rabbi neccini ve ehli mimma ya’melun.
  170. Fe necceynahu ve ehlehu ecmain.
  171. İlla acuzen fil gabirin.
  172. Summe demmernel aharin.
  173. Ve emtarna aleyhim matara, fe sae matarul munzerin.
  174. İnne fi zalike le ayeh, ve ma kane ekseruhum mu’minin.
  175. Ve inne rabbeke le huvel azizur rahim.
  176. Kezzebe ashabul eyketil murselin.
  177. İz kale lehum şuaybun e la tettekun.
  178. İnni lekum resulun emin.
  179. Fettekullahe ve etiun.
  180. Ve ma es’elukum aleyhi min ecr, in ecriye illa ala rabbil alemin.
  181. Evful keyle ve la tekunu minel muhsirin.
  182. Vezinu bil kıstasil mustekim.
  183. Ve la tebhasun nase eşyaehum ve la ta’sev fil ardı mufsidin.

    184. Şuara Suresi Türkçe 9. Sayfa

  184. Vettekullezi halakakum vel cibilletel evvelin.
  185. Kalu innema ente minel musahharin.
  186. Ve ma ente illa beşerun misluna ve in nazunnuke le minel kazibin.
  187. Fe eskıt aleyna kisefen mines semai in kunte mines sadıkin.
  188. Kale rabbi a’lemu bi ma ta’melun.
  189. Fe kezzebuhu fe ehazehum azabu yevmiz zulleh, innehu kane azabe yevmin azim.
  190. İnne fi zalike le ayeh, ve ma kane ekseruhum mu’minin.
  191. Ve inne rabbeke le huvel azizur rahim.
  192. Ve innehu le tenzilu rabbil alemin.
  193. Nezele bihir ruhul emin.
  194. Ala kalbike li tekune minel munzirin.
  195. Bi lisanin arabiyyin mubin.
  196. Ve innehu lefi zuburil evvelin.
  197. E ve lem yekun lehum ayeten en ya’lemehu ulemau beni israil.
  198. Ve lev nezzelnahu ala ba’dıl a’cemin.
  199. Fe karaehu aleyhim ma kanu bihi mu’minin.
  200. Kezalike seleknahu fi kulubil mucrimin.
  201. La yu’minune bihi hatta yeravul azabel elim.
  202. Fe ye’tiyehum bagteten ve hum la yeş’urun.
  203. Fe yekulu hel nahnu munzarun.
  204. E fe bi azabina yesta’cilun.
  205. E fe raeyte in metta’nahum sinin.
  206. Summe caehum ma kanu yuadun.

    207. Şuara Suresi Türkçe 10. Sayfa

  207. Ma agna anhum ma kanu yumetteun.
  208. Ve ma ehlekna min karyetin illa leha munzirun.
  209. Zikra, ve ma kunna zalimin.
  210. Ve ma tenezzelet bihiş şeyatin.
  211. Ve ma yenbagi lehum ve ma yestetiun.
  212. İnnehum anis sem’i le ma’zulun.
  213. Fe la ted’u meallahi ilahen ahara fe tekune minel muazzebin.
  214. Ve enzir aşiretekel akrebin.
  215. Vahfıd cenahake li menittebeake minel mu’minin.
  216. Fe in asavke fe kul inni beriun mimma ta’melun.
  217. Ve tevekkel alel azizir rahim.
  218. Ellezi yerake hine tekum.
  219. Ve tekallubeke fis sacidin.
  220. İnnehu huves semiul alim.
  221. Hel unebbiukum ala men tenezzeluş şeyatin.
  222. Tenezzelu ala kulli effakin esim.
  223. Yulkunes sem’a ve ekseruhum kazibun.
  224. Veş şuarau yettebiuhumul gavun.
  225. E lem tera ennehum fi kulli vadin yehimun.
  226. Ve ennehum yekulune ma la yef’alun.
  227. İllellezine amenu ve amilus salihati ve zekerullahe kesiran ventesaru min ba’di ma zulimu, ve se ya’lemullezine zalemu eyye munkalebin yenkalibun.

Şuara Suresi Türkçe Meali Oku

Şuara Suresi Türkçe Meali okumak için lütfen sayfayı aşağı kaydırın.

    Şuara Suresi Türkçe Meali 1. Sayfa

    Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla.

  1. Ta, Sin, Mim.
  2. Bunlar sana o apaçık Kitab’ın ayetleridir!
  3. Onlar iman etmeyecekler diye, neredeyse sen kendine kıyacaksın.
  4. Dilersek üzerlerine gökten bir ayet (mucize) indiriveririz de ona boyunları eğile kalır.
  5. Bununla beraber Rahman’dan kendilerine yeni bir öğüt gelmiyor ki, ondan yüz çevirmiş olmasınlar.
  6. Evet, yalanlamaktalar; fakat onlara alay edip durdukları şeyin dehşet veren haberleri gelecektir.
  7. Yeryüzüne bir bakmadılar mı? Biz onda her güzel çiftten nice bitkiler bitirmişiz.
  8. Şüphesiz ki, bunda mutlak bir ibret vardır; ama çoğu iman etmedi.
  9. Şüphesiz ki, Rabbin, gerçekten güçlü, çok merhametlidir.
  10. Bir vakit Rabbin Musa’ya şöyle seslendi: “Git o zalim kavme!
  11. Firavun kavmine, artık sakınmayacaklar mı!”
  12. (Musa) dedi ki: “Ya Rab, doğrusu korkarım ki, beni yalanlarlar;
  13. ve göğsüm daralır, dilim açılmaz, onun için Harun’a da peygamberlik ver!
  14. Bir de onlara karşı suçluyum; ondan dolayı beni öldürürler diye korkarım.
  15. (Allah) “Hayır” (endişe etme), “haydi ikiniz ayetlerimizle gidin; muhakkak Biz sizinle beraberiz (olup bitenleri) dinliyoruz,
  16. haydin Firavun’a varın da deyin ki: “İnan ki biz alemlerin Rabbinin elçisiyiz;
  17. İsrail oğullarını bizimle beraber salıver.”
  18. (Firavun) dedi ki: “A! Biz seni çocukken bizde büyütmedik mi? Ömrünün bir çok yıllarını aramızda geçirdin;
  19. hem de o yaptığın (kötü) işi yaptın; o halde sen o nankör kafirlerdensin!”

    20. Şuara Suresi Türkçe Meali 2. Sayfa

  20. (Musa) dedi ki: “O işi o zaman yaptım, şaşkınlardandım.
  21. Sizden korkunca da aranızdan kaçtım; derken Rabbim bana hüküm lütfetti ve beni peygamberlerden kıldı.
  22. O başıma kaktığın nimet de İsrail oğullarını kul köle edinmiş olmandır!”
  23. Firavun: “Alemlerin Rabbi de ne demek?” dedi.
  24. (Musa): “O, göklerin, yerin ve ikisi arasındaki herşeyin Rabbidir; eğer gerçeği kesin olarak görüyorsanız.” dedi.
  25. (Firavun) etrafındakilere: “Dinlemez misiniz?” dedi.
  26. (Musa): “O, sizin Rabbiniz ve daha önceki atalarınızın Rabbidir” dedi.
  27. (Firavun): “Size gönderilen elçiniz mutlaka delidir.” dedi.
  28. (Musa): “O, doğunun, batının ve bunların arasındaki herşeyin Rabbidir, eğer düşünüyorsanız.” dedi.
  29. (Firavun): “Andolsun ki, eğer benden başkasını tanrı edinirsen, seni kesinlikle zindana kapatılmışlardan ederim?” dedi.
  30. (Musa Firavun’a): “Sana apaçık bir şey (delil) getirdimse de mi?” dedi.
  31. (Firavun): “Haydi onu getir bakayım, doğrulardan isen” dedi.
  32. Bunun üzerine (Musa) asasını bırakıverdi; apaçık bir ejderha oluverdi;
  33. bir de elini (koynundan) çekti çıkardı, o da bakanlara bembeyaz oluverdi.
  34. (Firavun) etrafındaki topluluğa: “Bu gerçekten bilgiç bir sihirbaz!
  35. Sizi sihriyle yurdunuzdan çıkarmak istiyor. Şimdi ne buyurursunuz?” dedi.
  36. Dediler ki: “Bunu ve kardeşini alıkoy! Şehirlere de toplayıcılar gönder;
  37. bütün bilgiç sihirbazları getirsinler!”
  38. Böylece tesbit edilen bir günün belli bir vaktinde sihirbazlar toplandılar
  39. ve halka: “Siz de toplanır mısınız?” denildi.

    40. Şuara Suresi Türkçe Meali 3. Sayfa

  40. şayet üstün gelirlerse, herhalde bizler sihirbazlara uyacağız, dediler.
  41. Sihirbazlar Firavun’a geldiklerinde: “Şayet biz galip gelirsek, bize muhakkak bir mükafat vardır değil mi?” dediler.
  42. (Firavun): “Evet, hem siz o vakit benim en yakınlarımdan olacaksınız.” dedi.
  43. Musa onlara: “Siz ne atacaksanız atın!” dedi.
  44. Hemen iplerini ve sopalarını ortaya attılar ve: “Firavun’un yüceliği hakkı için şüphesiz biz üstün geleceğiz.” dediler.
  45. Musa da asasını (yere) koyuverdi, bir de ne görsünler, onlar her ne dolap çeviriyorlarsa (bütün uydurduklarını) yutuyor.
  46. Derhal sihirbazlar secdeye kapandılar;
  47. “İman ettik alemlerin Rabbine;
  48. Musa ve Harun’un Rabbine!” dediler.
  49. (Firavun) dedi ki: “Ben size izin vermeden O’na iman ettiniz! Anlaşıldı ki, o size sihri öğreten büyüğünüzmüş! O halde kesinlikle yakında anlayacaksınız; çaresiz ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama kestireceğim, hepinizi muhakkak çarmıha gerdireceğim!”
  50. (Büyücüler) dediler ki: “Zararı yok, mutlaka biz Rabbimize döneceğiz.
  51. Herhalde biz mü’minlerin ilki olduğumuzdan dolayı Rabbimizin bize mağfiret buyuracağını ümit ederiz.
  52. Musa’ya şunu vahyettik: “Kullarımı geceleyin yürüt (yola çıkar); çünkü takip edileceksiniz.”
  53. Firavun da şehirlere asker toplayıcılar gönderdi;
  54. Bunlar, şüphe yok ki küçük ve önemsiz bir toplulukturlar;
  55. fakat hakkımızda çok kin ve nefret besliyorlar;
  56. biz ise uyanık ve tedbirli topluluk bulunuyoruz.” diyordu.
  57. Böylece Biz onları bahçelerden, pınarlardan,
  58. hazinelerden ve güzel makamlardan çıkardık.
  59. ve onlan İsrail oğullarına miras kıldık.
  60. Derken (Firavun ve askerleri) güneş doğmuştu ki, arkalarına düştüler.

    61. Şuara Suresi Türkçe Meali 4. Sayfa

  61. İki topluluk birbirini görünce, Musa’nın arkadaşları: “Yakalandık” dediler.
  62. (Musa): “Hayır! asla! Rabbim muhakkak benimledir, bana yolunu gösterecektir” dedi.
  63. Bunun üzerine Musa’ya: “Vur asan ile denize” diye vahyettik; vurunca bir infilak etti, her bölük koca bir dağ oluverdi,
  64. ötekileri de buraya yanaştırmıştık.
  65. Musa’yı ve beraberindekileri tamamen kurtardık,
  66. sonra da ötekileri boğduk.
  67. Şüphesiz bunda gerçekten bir ibret vardır; fakat çokları inanmadı.
  68. Ve şüphesiz ki Rabbin çok güçlü ve çok merhametlidir.
  69. Onlara İbrahim’in kıssasını da oku!
  70. O bir vakit babasına ve kavmine: “Siz neye tapıyorsunuz?” dedi.
  71. Bir takım putlara taparız da, onlar sayesinde toplanırız, dediler.
  72. (İbrahim) dedi. Dua ettiğiniz vakit onlar işitirler mi;
  73. veya size bir fayda yahut bir zarar verirler mi?”
  74. Hayır, biz atalarımızı böyle yaparken bulduk, dediler.
  75. (75-76) (İbrahim) dedi ki: “Siz ve sizden önceki atalarınızın neye taptıklarını şimdi gördünüz?
  76. (75-76) (İbrahim) dedi ki: “Siz ve sizden önceki atalarınızın neye taptıklarını şimdi gördünüz?
  77. Onların hepsi benim düşmanımdır; alemlerin Rabbi hariç;
  78. O ki, beni yarattı, sonra da bana o doğru yolu gösterir;
  79. O ki, beni yedirir, içirir.
  80. Hastalandığım zaman O bana şifa verir.
  81. O ki, beni öldürür, sonra beni yine diriltir.
  82. Ve O ki, ceza gününde günahlarımı bağışlamasını ümit ederim.
  83. Ya Rab, bana bir hüküm ver ve beni iyiler zümresine kat!”

    84. Şuara Suresi Türkçe Meali 5. Sayfa

  84. Ve bana gelecekler içinde güzel bir nam tahsis eyle!
  85. Ve beni Naim cennetinin varislerinden eyle!
  86. Babamı da bağışla; çünkü o yanlış gidenlerdendir.
  87. Yaratıkların diriltilecekleri gün, beni utandırma,
  88. O gün ki, ne mal fayda verir, ne oğullar!
  89. Ancak Allah’a temiz bir kalp ile varan başka!”
  90. Cennet takva sahiplerine yaklaştırılmıştır.
  91. Azgınlar için de cehennem hortlatılmıştır.
  92. Ve bunlara: “Hani nerede o taptıklarınız,
  93. Allah’tan başka; nasıl size yardım ediyorlar mı veya kendilerini kurtarıyorlar mı?” denilmekte.
  94. Ve arkasından hep onlar ve azgınlar o cehennemin içine fırlatılmaktadırlar.
  95. Ve bütün o iblis orduları.
  96. onun içinde birbirleriyle çekişirlerken şöyle demektedirler:
  97. Vallahi biz, doğrusu açık bir sapıklık içindeymişiz.
  98. Çünkü sizi alemlerin Rabbi seviyesinde tutuyorduk.
  99. Ve bizi hep o suçlular şaşırtmıştı.
  100. Bak şimdi bizim için ne şefaatçiler var,
  101. ne de sadık bir dost!
  102. Bari bizim için geriye (dünyaya) dönme imkanı olsaydı da, mü’minlerden olsaydık.”
  103. Şüphesiz bunda mutlaka alınacak bir ders vardır; öyle iken çoğu inanmadı.
  104. Ve şüphesiz ki, Rabbin çok güçlü ve çok merhametlidir.
  105. Nuh kavmi, gönderilen peygamberleri yalanladı,
  106. kardeşleri Nuh onlara şöyle dediği vakit: “Siz Allah’tan korkmaz mısınız?
  107. Haberiniz olsun ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim.
  108. Gelin Allah’tan korkun, bana itaat edin!
  109. Buna karşı ben sizden bir ücret de istemiyorum. Benim mükafatım ancak alemlerin Rabbine aittir.
  110. Gelin Allah’tan korkun, bana itaat edin!”
  111. A! Senin ardına hep o reziller düşmüşken, biz sana hiç inanır mıyız? dediler.

    112. Şuara Suresi Türkçe Meali 6. Sayfa

  112. (Nuh) “Benim onların ne yaptıklarına dair ne bilgim olabilir?
  113. Sizin şuurunuz olsa onların hesabının ancak Rabbime ait olduğunu bilirdiniz.
  114. Hem ben iman edenleri kovmaya me’mur değilim.
  115. Ben ancak apaçık bir uyarıcıyım.” dedi.
  116. Dediler ki: “Ey Nuh, eğer vazgeçmezsen, kesinlikle taşlanmışlardan olacaksın!”
  117. (Nuh): “Ey Rabbim, anlaşıldı ki, kavmim beni yalanladılar.
  118. Artık benimle onların arasını nasıl ayırt edeceksen et de, beni ve beraberimdeki müminleri kurtar!” dedi.
  119. Bunun üzerine Biz de onu ve beraberindekileri, o dolu gemide taşıyarak kurtardık.
  120. Sonra da arkasında kalanları boğuverdik.
  121. Şüphesiz bunda mutlak bir ibret vardır; öyle iken çoğu iman etmedi.
  122. Ve şüphesiz ki Rabbin, çok güçlü, çok merhametlidir.
  123. Ad (kavmi de) gönderilen peygamberleri yalanladı.
  124. Kardeşleri Hud o zaman onlara şöyle demişti: “Siz Allah’tan korkmaz mısınız?
  125. Haberiniz olsun ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim.
  126. Gelin Allah’tan korkun ve bana itaat edin!
  127. Buna karşı ben sizden bir ücret de istemiyorum. Benim mükafatım ancak alemlerin Rabbine aittir.
  128. Siz her tepeye bir alamet bina edip eğlenir durur musunuz?
  129. Ebedi kalacakmışsınız gibi bir takım sanayiler ediniyorsunuz.
  130. Hem tuttuğunuz vakit, merhametsiz zorbalar gibi tutuyorsunuz.
  131. Artık Allah’tan korkun ve bana itaat edin.
  132. O Allah’tan korkun ki, size o bildiğiniz şeyleri verdi.
  133. (133-134) Size davarlar, oğullar, cennet gibi bağlar, bahçeler, pınarlar verdi.
  134. (133-134) Size davarlar, oğullar, cennet gibi bağlar, bahçeler, pınarlar verdi.
  135. Cidden ben sizin için büyük bir günün azabından korkuyorum.”
  136. Dediler ki: “Sen ha öğüt vermişsin, ha öğüt verenlerden olmamışsın, bizce birdir.

    137. Şuara Suresi Türkçe Meali 7. Sayfa

  137. Bu sadece eskilerin adetidir
  138. Biz azaba uğratılacak değiliz.”
  139. O’nu yalanladılar; Biz de kendilerini helak ediverdik. Şüphesiz bunda mutlak bir ibret vardır, ama çokları iman etmedi.
  140. Ve şüphesiz ki Rabbin, gerçekten O, çok güçlü ve çok merhametlidir.
  141. Semüd (kavmi) de gönderilen peygamberleri yalanladı.
  142. Kardeşleri Salih o zaman onlara şöyle demişti: “Allah’tan korkmaz mısınız?
  143. Haberiniz olsun ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim.
  144. Gelin Allah’tan korkun ve bana itaat edin.
  145. Buna karşı ben sizden bir ücret istemiyorum. Benim mükafatım ancak alemlerin Rabbine aittir.
  146. Siz burada güven içinde bırakılacak mısınız:
  147. cennetler, pınarlar,
  148. salkımları sarkmış hurmalar, ekinler içinde?
  149. Ki bir de dağlardan keyifli keyifli evler yontuyorsunuz?
  150. Gelin, Allah’tan korkun da bana itaat edin.
  151. İtaat etmeyin o kimselere
  152. ki, yeryüzünü fesada verirler de ıslah etmezler.”
  153. Dediler: “Sen iyice büyülenmişlerden birisisin;
  154. Sen de bizim gibi bir beşerden başka bir şey değilsin; haydi bir ayet (mucize) getir, eğer doğru konuşanlardan isen!”
  155. (Salih): “İşte (o mucize) bir dişi deve; su hakkı bir (gün) ona, belli bir günün su hakkı da size;
  156. sakın ona bir kötülükle ilişmeyin, yoksa sizi büyük bir günün azabı yakalar.” dedi.
  157. Derken onu vurdular, fakat pişman oldular;
  158. çünkü kendilerini azap yakalayıverdi. Şüphesiz bunda (alınacak) bir ibret vardır; ama çoğu iman etmedi.
  159. Ve şüphesiz Rabbin gerçekten, O, çok güçlü ve çok merhametlidir.

    160. Şuara Suresi Türkçe Meali 8. Sayfa

  160. Lut kavmi de gönderilen peygamberleri yalanladı.
  161. Kardeşleri Lut o zaman onlara şöyle demişti: “Siz Allah’tan korkmaz mısınız?
  162. Haberiniz olsun, ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim.
  163. Gelin Allah’tan korkun da bana itaat edin.
  164. Buna karşı ben sizden bir ücret de istemiyorum. Benim mükafatım ancak alemlerin Rabbine aittir.
  165. (165-166) Sizin için yarattığı eşleri bırakıyorsunuz da insanlar içinden erkeklere mi gidiyorsunuz? Doğrusu siz insanlıktan çıkmış bir kavimsiniz!
  166. (165-166) Sizin için yarattığı eşleri bırakıyorsunuz da insanlar içinden erkeklere mi gidiyorsunuz? Doğrusu siz insanlıktan çıkmış bir kavimsiniz!
  167. (Onlar): “Ey Lut, and içeriz ki (bu uyarılardan) vazgeçmezsen, kesinlikle (yurdun dışına) çıkarılanlardan olacaksın!” dediler.
  168. (Lut) dedi ki: “Doğrusu ben bu işinize kin güdenlerdenim.
  169. Ey Rabbim, beni ve ailemi bunların yaptıklarının uğursuzluğundan kurtar!
  170. Biz de onu ve ailesini tamamen kurtardık.
  171. Ancak (geride) bir yaşlı kadın kaldı.
  172. Sonra geride kalanların hepsini yerle bir ettik.
  173. Ve üzerlerine öyle bir yağmur yağdırdık ki, ne kötü idi O uyarılanların yağmuru!
  174. Şüphesiz bunda gerçekten bir ibret vardır; ama çoğu iman etmedi.
  175. Ve şüphesiz ki Rabbin, gerçekten çok güçlü ve çok merhametlidir.
  176. Eyke halkı da gönderilen peygamberleri yalanladı
  177. Şuayb o zaman onlara şöyle demişti: “Siz Allah’tan korkmaz mısınız?
  178. Haberiniz olsun, ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim.
  179. Gelin Allah’tan korkun ve bana itaat edin.
  180. Buna karşı sizden bir ücret istemiyorum. Benim mükafatım alemlerin Rabbine aittir.
  181. Ölçeği tam ölçün de hak yiyenlerden olmayın.
  182. ve doğru terazi ile tartın!
  183. Halkın eşyalarını değerinden düşürmeyin ve yeryüzünü ihtilalcilikle fesada vermeyin.

    184. Şuara Suresi Türkçe Meali 9. Sayfa

  184. O sizi ve sizden önceki nesilleri yaratan Yaratıcıdan korkun!”
  185. Dediler: “Sen muhakkak büyülenmişlerdensin.
  186. Sen de bizim gibi bir beşerden başka nesin? Doğrusu biz seni muhakkak yalancılardan sanıyoruz.
  187. Üzerimize gökten bir parça düşürüver, eğer doğru söyleyenlerden isen.”
  188. (Şuayb): “Rabbim yaptıklarınızı daha iyi bilir.” dedi.
  189. Hülasa onu yalanladılar, kendilerini de o gölge gününün azabı yakalayıverdi. O cidden büyük bir günün azabı idi.
  190. Şüphesiz bunda (alınacak) bir ibret vardır; ama çoğu iman etmedi.
  191. Ve şüphesiz ki Rabbin, gerçekten O, çok güçlü ve çok merhametlidir.
  192. Ve gerçekten bu (Kur’an) alemlerin Rabbinin indirmesidir.
  193. Onu Ruhu’l-Emin (Cebrail) indirdi.
  194. Senin kalbine ki uyarıcılardan olasın,
  195. açık parlak bir Arapça ile.
  196. O, şüphesiz öncekilerin kitaplarında da var.
  197. Beni İsrail bilginlerinin onu bilmesi, onlar için bir delil değil mi?
  198. Eğer onu Arapça bilmeyenlerin birine indirseydik de,
  199. O onlara okusaydı, yine iman etmeyeceklerdi.
  200. Biz onu suçluların kalbine öyle sokmuşuzdur.
  201. Onlar acı azabı görecekleri zamana kadar ona iman etmezler
  202. o azap kendilerine ansızın hiç farkında olmadıkları bir anda gelecektir,
  203. (O zaman) diyecekler: “Acaba bize bir mühlet verilir mi?”
  204. Acaba azabımızın acele gelmesini mi istiyorlar?
  205. Gördün ya, onlara senelerce zevk ettirsek,
  206. Sonra kendilerine yapılan tehdit gelip çatsa,

    207. Şuara Suresi Türkçe Meali 10. Sayfa

  207. o yaşatıldıkları zevkin kendilerine hiç faydası olmayacaktır.
  208. Bununla birlikte Biz hangi memleketi helak ettikse, muhakkak onun uyarıcıları olmuştur.
  209. (Onlara) ihtar edilmiştir ve Biz haksızlık etmiş değilizdir.
  210. Ve bunu (Kur’an’ı) şeytanlar indirmedi;
  211. bu onlara hem yaraşmaz, hem güçleri yetmez.
  212. Onlar (vahyi) işitmekten kesinlikle mahrum edilmişlerdir.
  213. Bundan dolayı sakın, Allah ile beraber başka bir tanrıya yalvarma ki azap edileceklerden olmayasın.
  214. En yakın hısımlarını uyar.
  215. Ve sana uyan müminlere kanadını indir.
  216. Bunun üzerine sana isyan ederlerse: “Ben sizin yaptıklarınızdan uzağım.” de.
  217. Ve O güçlü ve merhametli olana güvenip dayan.
  218. O ki, (namaza) kalktığın vakit seni görüyor
  219. ve secde edenler arasında dolaşmanı da.
  220. Çünkü, herşeyi işiten, herşeyi bilen O’dur.
  221. Şeytanların kimin üzerine indiğini size haber vereyim mi?
  222. Günaha kendini kaptırmış herbir sahtekar üzerine inerler.
  223. Onlar (şeytanlara) kulak verirler ve çoğu da yalan söylerler.
  224. Şairler(e gelince) bunların arkasına da çapkınlar, sapkınlar düşer.
  225. Görmüyor musun, bunlar her vadide şaşkın şaşkın dolaşırlar.
  226. Hem de yapmayacakları şeyleri söylerler.
  227. Ancak iman edip iyi ameller işleyenler, Allah’ı çokça zikredenler ve kendilerine haksızlık edildikten sonra öçlerini alanlar müstesna. O haksızlık edenler hangi inkılaba münkalib olacaklarını (hangi akibete yuvarlanacaklarını) yarın bilecekler.

Şuara Suresi Türkçe Meali Dinle

Şuara Suresi Türkçe Meali Dinle, Şuara Suresi Prof. Dr. Hamdi DÖNDÜREN’in Türkçe Mealini, Ahmet DENİZ’den dinlemek için lütfen Play ▶️ butonuna basın.

Şuara Suresi Konusu

Şuara Suresi konusu, Ağırlıklı olarak Allah’ın birliği, peygamberlik, vahiy ve âhiret inancı gibi konular ele alınmaktadır. Ayrıca Kur’ân-ı Kerîm’den, onun kaynağından, şanının yüceliğinden ve müşriklerin Kur’an karşısındaki tutumundan bahsedilmekte, örnek ve ibret alınması için bazı peygamberlerin kıssaları ve tebliğlerinden kesitler verilmektedir. Bu kıssalarda tarih sürecinde insan karakterinin değişmediğine, bu sebeple insanda gerçeği inkâr etme eğiliminin her dönemde görülebileceğine, insanoğlunun zenginlik, iktidar, nüfuz ve şöhret düşkünlüğüne, kitlesel kültür ve ideolojilere körü körüne bağlılığına dikkat çekilmektedir. Kur’an’ın bir şair tarafından meydana getirildiği iddiaları çürütülmekte; gerçeği kabul etmeyen dönemin şairleri yerilmekte, ancak mümin ve makbul şairlerin de bulunduğu ifade edilmektedir.

Şuara Suresi Nuzül

Mushaftaki sıralamada yirmi altıncı, iniş sırasına göre kırk yedinci sûredir. Vâkıa sûresinden sonra, Neml sûresinden önce Mekke’de inmiştir. 197. âyeti ile son dört âyetinin (224-227) Medine döneminde indiğine dair rivayetler de vardır (Süyûtî, el-İtkån, I, 12; İbn Âşûr, XIX, 89-90).

Şuara Suresi Fazileti

Şuara Suresi fazileti,

Şuara Suresi Hakkında Sıkça Sorulan Sorular

Şuara Suresi Kur’an-ı Kerim’de kaçıncı sayfadadır?

Şuara Suresi, Kur’an-ı Kerim’de 366. sayfada başlar, 375. sayfada biter.

Şuara Suresi kaç ayettir?

Şuara Suresi, 227 ayetten oluşur.

Şuara Suresi hangi cüzde yer alır?

Şuara Suresi, Kur’an-ı Kerim’de 19. cüzde yer alır.

Şuara Suresi kaç sayfadır?

Şuara Suresi, Kur’an-ı Kerim’de toplam 10 sayfa içinde yer alır.

Şuara Suresi Tefsiri

Kur’an Yolu Tefsiri kitabından Şuara Suresi Tefsiri aşağıdadır.

Şuara Suresi 1-2. Ayet Tefsiri

Bazı sûrelerin başında bulunan bu tür harflere “hurûf-ı mukattaa” adı verilmektedir (bilgi için bk. Bakara 2/1).Sûre başlarındaki hurûf-ı mukattaadan sonra genellikle kitaptan, âyetlerden veya vahiyden söz edilmektedir. Nitekim burada da aynı üslûp kullanılmıştır. “Apaçık kitap” ifadesinden kastedilenin hangi kitap olduğu konusunda farklı görüşler olmakla birlikte müfessirlerin çoğunluğu bunun Kur’an olduğu kanaatindedir (Râzî, XXIV, 118; Şevkânî, IV, 91; İbn Âşûr, XIX, 92; bu konuda bilgi için ayrıca bk. Ra‘d 13/1; Hicr 15/1). “Apaçık” diye tercüme ettiğimiz mübîn kelimesi “açıklayıcı” anlamına da gelmektedir. Buna göre Kur’an âyetleri gelişigüzel söylenmiş sözler değil; anlamı açık, doğruluğunda şüphe olmayan ve gerçekleri açıklayan ilâhî kitabın âyetleridir. Bu sebeple ona şanına yakışır bir şekilde saygı gösterilmesi ve emirlerinin yerine getirilmesi gerekir. Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 144

Şuara Suresi 3-4. Ayet Tefsiri

Bu âyetlerde müşriklerin Kur’an’a inanmamalarından ve ona karşı gösterdikleri düşmanca tavırdan dolayı üzülen Hz. Peygamber ve müminler teselli edilmektedir (krş. Kehf 18/6; Fâtır 35/8). Çünkü Peygamber’in görevi onları zorla iman ettirmek değil, Kur’an’ı tebliğ edip doğru yolu göstermektir (Nahl 16/82). 4. âyette ifade edildiği üzere Allah Teâlâ isteseydi inkârcıları iman ettirecek bir mûcize ve bir felâket göndererek onların boyun eğmelerini sağlardı. Ancak böyle bir zorlama imtihan hikmetine aykırıdır. Allah dünyayı, hayatı ve ölümü imtihan için yaratmıştır. İnsanın bu imtihanı kazanması serbest ve özgür iradesiyle Allah’a inanmasına ve itaat etmesine bağlıdır. Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 144

Şuara Suresi 5-9. Ayet Tefsiri

6. âyet, inkârcıların şimdi yalan saydıkları gerçeklerle bir gün karşı karşıya kalacaklarını haber vererek onları tehdit etmektedir. Halbuki akıllarını kullansalar inkâr ettikleri şeylerin gerçek olduğunu onlara gösterecek nice deliller vardır. Hayata elverişli kılınmış olan yerküre ve onda her türden bitkilerin, canlıların üremesi Allah’ın varlığını ve kudretini gösteren apaçık deliller değil midir? Şüphe yok ki toprağı, suyu, havası ve iklimi aynı olan bir arazi üzerinde bitki türlerinin yaratılmasında; tadı, rengi ve şekli ayrı olan meyve ve ürünlerin meydana gelmesinde üstün bir iradenin, sonsuz bir bilgi, hikmet ve kudretin mevcudiyetini gösteren deliller vardır. Bununla birlikte insanların çoğu inanmaz. Oysa 9. âyette ifade buyurulduğu gibi Allah’ın gücü de rahmeti de sonsuzdur; inkârlarından dolayı onları cezalandırma gücüne sahip olduğu gibi, tövbe edip iman eden ve iyi işler yapanları bağışlayacak merhamete de sahiptir. Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 144-145

Şuara Suresi 10-11. Ayet Tefsiri

Bulunduğu ortam ve dini tebliğle görevli olduğu muhatapları bakımından Hz. Mûsâ’nın durumu bir yönüyle Hz. Muhammed’in durumundan daha çetindi. Mûsâ aleyhisselâm köle gibi muamele gören bir kavme mensup olduğu halde bölgenin güçlü hükümdarı Firavun ve kavmini dine davetle görevlendirilmişti. Hz. Peygamber ise sosyal statü bakımından muhataplarıyla aynı seviyede bulunuyordu. Öte yandan Mekkeli müşrikler Arap yarımadasının hatırı sayılır kabilesi olmakla birlikte Firavun ve adamları kadar güçlü değillerdi. Bu âyetler, o zor şartlarda Hz. Mûsâ nasıl başarılı olduysa Hz. Peygamber’in de öyle başarılı olacağına işaret etmekte, müminlere ümit ve cesaret vermektedir.Firavun İsrâiloğulları’nı köle gibi istihdam ediyor, onları ağır işlerde kullanıyordu. Nüfuslarının çoğaldığını görünce, kendi yönetimi için tehlike oluşturacakları endişesiyle yeni doğan erkek çocuklarını öldürtmeye başladı. İşte bu tutumları yanında Allah’ın varlığını ve birliğini de tanımamaları sebebiyle Allah onları “zalim kavim” olarak nitelendirmektedir. Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 149

Şuara Suresi 12-14. Ayet Tefsiri

Çoğu zaman insanlar peygamberleri yalancılıkla itham etmişlerdir. Hz. Mûsâ böyle bir durumla karşılaşmaktan endişe ettiği için moralinin bozulacağını, bunun da dilinin dolaşmasına sebep olacağını (krş. Tâhâ 20/27), dolayısıyla peygamberlik görevini yerine getirirken rahat konuşamayacağını Allah Teâlâ’ya arzetmiş; ya kendisine yardımcı olmak veya tek başına Firavun’a elçi olarak gitmek üzere kardeşi Hârûn’un görevlendirilmesini niyaz etmiştir. Ayrıca İsrâiloğulları’ndan biriyle kavga eden bir Kıptî’yi öldürmüş olmasından dolayı kendisinin de öldürülmekten korkması böyle bir talepte bulunmasına sebep olmuştur (bu konuda bilgi için ayrıca bk. Kasas 28/15). Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 149-150

Şuara Suresi 15-17. Ayet Tefsiri

Yüce Allah, Firavun ve adamlarının Hz. Mûsâ’ya herhangi bir zarar veremeyeceklerini kendisine bildirerek tereddütlerini giderdikten sonra ondan kendisine dayanıp güvenmesini istemekte ve yardımlarıyla onların yanında olacağını bildirmektedir. Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 150

Şuara Suresi 18-21. Ayet Tefsiri

Vaktiyle Firavun’un, İsrâiloğulları’nın yeni doğan erkek çocuklarını öldürtmesi sebebiyle Mûsâ dünyaya geldiğinde annesi onu bir sandık içinde nehre bırakmıştı; çocuk Firavun’un hizmetçileri tarafından bulunmuş ve Firavun’un sarayında yetiştirilmişti. Bu arada Mûsâ, İsrâiloğulları’ndan biriyle kavga eden bir Kıptî’nin saldırılarını engelleme girişiminde bulunurken bir yumruk vurmuş, adam da ölmüştü; 18 ve 19. âyetlerde Firavun bu olaylara işaret ederek Mûsâ’yı nankörlükle itham etmektedir. Tefsirlerde Hz. Mûsâ’nın, öldürme kastı olmaksızın Kıptî’ye vurduğu ve bu olayın kastı aşan müessir fiil neticesinde meydana geldiği anlatılmaktadır (ayrıca bk. Kasas 28/16). Bu olaydan sonra Hz. Mûsâ, Firavun ve kavminin kendisini öldürmek istediklerini haber alınca korkmuş ve Mısır’ı terkederek Akabe körfezinin kuzeyindeki Medyen’e gitmişti (krş. Kasas 28/20). Cenâb-ı Hak daha sonra ona ilim, hikmet ve peygamberlik görevi verdi, kardeşi Hârûn’la birlikte Firavun ve kavmine gönderdi. Kaynak :

Şuara Suresi 22. Ayet Tefsiri

Firavun’un, nimet diye Hz. Mûsâ’nın başına kaktığı ve nankörlükle itham ettiği şey, bebekliğinde nehre bırakılmış bulunca alıp yetiştirmesi, özellikle onu diğer erkek çocuklar gibi öldürtmemesi idi. Hz. Mûsâ, üstü kapalı olarak onun yaptığının esasen bir nimet değil, kendisinin İsrâiloğulları’nı köle gibi kullanmasının bir sonucu olduğunu ifade etmektedir. Zira eğer Firavun İsrâiloğulları’na baskı uygulamasa, özellikle erkek çocukları öldürtmeye kalkışmasaydı Mûsâ’nın annesi onu nehre bırakmak durumunda kalmayacak, Mûsâ da Firavun’un eline düşmeyecekti. Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 150-151

Şuara Suresi 23-28. Ayet Tefsiri

Firavun’un alaycı tavırlarına rağmen Mûsâ’nın bütün ilâhî dinlerin en temel ilkesi olan tevhid akîdesini veciz ifadelerle ortaya koyduğu görülmektedir. Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 151

Şuara Suresi 29-33. Ayet Tefsiri

Eski Mısır inancında Firavun hem kral hem de tanrının oğlu ve dolayısıyla tanrı sayılıyordu. Bu sebeple, onun tanrılığını kabul etmemek veya tanrısallığına karşı meydan okumak mevcut dine karşı çıkmak anlamına geliyordu (Firavun hakkında bilgi için bk. A‘râf 7/103); Allah tarafından seçilerek gönderilmiş bir peygamberin, Firavun’un tanrılığını kabul etmesi ise söz konusu olamazdı. Hz. Mûsâ’nın getirdiği deliller karşısında çaresiz kalan Firavun, kaba kuvvete başvurarak onu zindana atmakla tehdit etti. Bununla birlikte Mûsâ aleyhisselâm Firavun’un iman edeceği ümidiyle ona tatlı dille konuştu, Allah da mûcizeler gönderdi (32 ve 33. âyetlerde belirtilen mûcizeler hakkında bilgi için bk. A‘râf 7/107-108; Tâhâ 22/22, 56-76). Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 151

Şuara Suresi 34-40. Ayet Tefsiri

Hz. Mûsâ’ya verilen mûcizeler karşısında şaşkına dönen Firavun, çevresindekilerin bundan etkilenmesini önlemek için Mûsâ’yı onlara becerikli, büyük bir sihirbaz olarak tanıtmaya çalıştı. Sihir yoluyla halkı tesir altına alıp yurtlarından çıkararak orada kendi hükümranlığını kurmak istediğini söyledi ve bunu önlemek için neler yapılabileceğine dair çevresindekilerin görüşlerine başvurdu. Onlar da ülkedeki bütün yetenekli sihirbazları toplayarak Mûsâ’ya karşı mücadele etmesini tavsiye ettiler. Bunun üzerine Firavun gereken emri verdi; ülkenin her tarafına görevliler gönderilerek sihirbazlar toplandı. Karşılaşma zamanı olarak da halkın bir araya toplandığı bayram günü kuşluk vakti tayin edildi (krş. Tâhâ 20/59). O dönemde Mısır’daki mevcut kültürde sihrin önemli yeri vardı; sihirbazlar bu kültürün rahipleri olarak saygın bir konuma sahipti. Dolayısıyla onların Hz. Mûsâ’ya galip gelmeleri, halkın gözünde bu konumlarını daha da pekiştirecekti. Bu sebeple devlet ileri gelenleri “Sihirbazlar üstün gelirlerse –ki ümidimiz budur– herhalde onların yolundan gideriz” diyerek halka moral vermeye çalıştılar (41-51. âyetlerin açıklaması için bk. A‘râf 7/113-126). Kaynak :

Şuara Suresi 41. Ayet Tefsiri

Sihirbazlar geldiklerinde Firavun’a, “Eğer üstün gelen biz olursak herhalde bize bir ödül vardır, değil mi?” dediler. Kaynak :

Şuara Suresi 42. Ayet Tefsiri

Firavun, “Evet”, dedi; “O takdirde gerçekten has adamlarımdan olacaksınız.” Kaynak :

Şuara Suresi 43. Ayet Tefsiri

Mûsâ sihirbazlara, “Ne atacaksanız atın!” dedi. Kaynak :

Şuara Suresi 44. Ayet Tefsiri

Bunun üzerine iplerini, değneklerini yere attılar ve dediler ki: “Firavun’un üstün gücü adına, elbette üstün gelen biz olacağız.” Kaynak :

Şuara Suresi 45. Ayet Tefsiri

Sonra Mûsâ da değneğini yere attı; bir de ne görsünler, onların düzmece nesnelerini yutuveriyor! Kaynak :

Şuara Suresi 46. Ayet Tefsiri

Sihirbazlar derhal secdeye kapandılar. Kaynak :

Şuara Suresi 47. Ayet Tefsiri

“Âlemlerin rabbine, Mûsâ ve Hârûn’un rabbine iman ettik” dediler. Kaynak :

Şuara Suresi 48. Ayet Tefsiri

“Âlemlerin rabbine, Mûsâ ve Hârûn’un rabbine iman ettik” dediler. Kaynak :

Şuara Suresi 49. Ayet Tefsiri

Firavun dedi ki: “Benin size izin vermemi beklemeden ona iman ediyorsunuz, öyle mi? Anlaşılan o, size sihri öğreten üstadınızmış! Ama şimdi göreceksiniz! Andolsun, ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama kestireceğim, hepinizi astıracağım!” Kaynak :

Şuara Suresi 50. Ayet Tefsiri

“Zararı yok” dediler, “Nasıl olsa biz rabbimize dönüyoruz. Kaynak :

Şuara Suresi 51. Ayet Tefsiri

İlk iman edenler olduğumuz için rabbimizin hatalarımızı bağışlayacağını umuyoruz.” Kaynak :

Şuara Suresi 52-60. Ayet Tefsiri

Firavun ve kavmi, Hz. Mûsâ’ya iman edenlere uyguladıkları haksızlıklar sebebiyle birçok felâket ve musibete uğratıldılar; Mısır’da yıllarca kuraklık ve kıtlık oldu, büyük sıkıntılar çektiler. Hz. Mûsâ’ya başvurarak sıkıntılar kaldırıldığı takdirde İsrâiloğulları’na Mısır’dan çıkış izni vereceklerini söylediler. Mûsâ’nın duası üzerine Allah sıkıntıları giderdikçe sözlerinden döndüler (bk. A‘râf 7/130-135). Allah Teâlâ Hz. Mûsâ’ya İsrâiloğulları’nı Mısır’dan geceleyin gizlice çıkarmasını vahyetti. Mûsâ geceleyin kavmi ile birlikte yola çıktı. Durumu haber alan Firavun ve adamları İsrâiloğulları’nı takip edip imha etmeye karar verdiler. Firavun, İsrâiloğulları’nı rahatlıkla ezebileceğini ifade ediyordu. Çünkü onların düzenli orduları ve yetişmiş askerleri yoktu. Şehir ve kasabalara görevliler göndererek asker toplayıp harekete geçti. Filistin’e gitmek üzere yola çıkmış olan İsrâiloğulları Kızıldeniz’e gelmişlerdi. Güçlü ordusuyla onları takip etmekte olan Firavun bir gün sabahleyin güneş doğarken onlara yetişti.Muhammed Esed 57 ve 58. âyetleri Firavun’un sözlerinin devamı gibi düşünerek onun İsrâiloğulları’nı Mısır’dan çıkardıklarını anlatan bir ifadesi olarak yorumlamışsa da, klasik müfessirler bu âyetleri bizim de tercih ettiğimiz anlamda, yani Allah’ın Firavun ve kavmi hakkındaki kelâmı olarak değerlendirmişlerdir (bk. Taberî, XIX, 78; Râzî, XXIV, 137).“Firavun ve adamları gün doğarken onlara yetiştiler” diye tercüme ettiğimiz 60. âyete, “Firavun ve adamları onları doğu yönünde takip ettiler” şeklinde de mâna verilmiştir (bk. Şevkânî, IV, 98). Bu durum İsrâiloğulları’nın Mısır’ın doğusunda yer alan Kızıldeniz’e doğru gittiklerini, Firavun’un da bu istikamete yönelerek onları takip ettiğini ifade eder. Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 153-154

Şuara Suresi 61-68. Ayet Tefsiri

İsrâiloğulları, mûcize eseri olarak denizden açılan yollardan geçip Sînâ yarımadasına çıktılar. Bunları izlemekte olan Firavun da açılmış olan bu yollara ordularıyla birlikte girdi. Ancak yüce Allah, Mûsâ ve beraberindeki müminleri kurtardı, Firavun ve beraberindekileri ise denizde boğdu (Hz. Mûsâ ve Firavun hakkında bk. Bakara 2/49-59; A‘râf 7/103-141; Tâhâ 20/9-80; Kasas 28/3-46). Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 154

Şuara Suresi 69. Ayet Tefsiri

Hz. İbrâhim’in kıssasının bir bölümü anlatılarak onun müşriklerden olmadığına, bilâkis getirdiği dinin Hz. Muhammed’in getirdiği dinle özü itibariyle aynı olduğuna, onu sevdiklerini ve peşinden gittiklerini iddia edenlerin Hz. Muhammed’i de sevmeleri, ona tâbi olmaları gerektiğine işaret edilmektedir. Ayrıca kıssada Allah’ın birliği esasına dayanan tevhid dinini yaymak uğrunda öz vatanından hicret etmiş olan Hz. İbrâhim’in Filistin, Mısır ve Hicaz’da yaşadığı gurbet hayatı ve şirke karşı verdiği mücadele anlatılarak başta Hz. Peygamber olmak üzere müminlere ümit aşılanmakta ve teselli verilmektedir. Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 157

Şuara Suresi 70-82. Ayet Tefsiri

Bu âyetlerin zâhirinden anlaşıldığı üzere Hz. İbrâhim’in kavmi ay, güneş ve yıldızlara veya bunların yerdeki sembolü olan putlara tapıyorlardı. Bu toplumun gökyüzündeki en büyük tanrıları güneş, yeryüzündeki en büyük tanrıları ise onun temsilcisi olan Baal adındaki put idi. Onlara göre insanların hayatını putlar yönetiyordu, yaratma ve yok etme işini de zaman yapıyordu (İbn Âşûr, XIX, 141). İşte Hz. İbrâhim, kavminin Allah’ı bırakıp da tapmış oldukları bütün tanrıların uydurma, onlara tapanların da yanlış yolda olduklarına işaret etmiş, bundan sonra da gerçek ve tapılmaya lâyık olan tanrının yaratan, hidayete erdiren, yediren, içiren, şifa veren, öldüren, hayat veren ve kıyamet gününde günahları bağışlayan Allah Teâlâ olduğuna dikkat çekmiştir.83-89. 84. âyette “Bana, sonra gelecekler içinde iyilikle anılmayı nasip eyle!” diye çevirdiğimiz cümledeki “lisân-i sıdk” (doğruluk dili) tamlaması iki türlü yorumlanmıştır: a) Bu tamlamadaki lisân terimi dille aktarılabilecek, dille ulaştırılabilecek şeyleri veya bunları aktaranları ifade için mecaz olarak kullanılmıştır. Buna göre Hz. İbrâhim söylediklerinin doğru, gerçek ve yüce mânalar taşıyan sözler olmasını veya kendi soyundan, getirmiş olduğu hak dini sonraki nesillere aktaracak kimselerin gelmesini Allah Teâlâ’dan niyaz etmiştir. Nitekim yüce Allah duasını kabul ederek başta Hz. Muhammed olmak üzere onun soyundan birçok peygamber göndermiş ve Hz. Peygamber’e onun dinine uymasını emretmiştir (bk. Nahl16/123; krş. Âl-i İmrân 3/95; Nisâ 4/125). b) Bu tamlama Hz. İbrâhim’in, sonraki nesiller içerisinde iyilikle anılmak istediğini ifade etmektedir. Bundan dolayıdır ki Müslümanlar onu önder kabul eder, kendisini ve soyundan gelenleri hayırla anarlar. Yahudi ve hıristiyanlar gibi Ehl-i kitap da aynı şekilde ona ve soyundan gelenlere saygı gösterirler (Zemahşerî, II, 512; krş. Meryem 19/50). Müfessirler, 89. âyette “temiz bir kalp” diye çevirdiğimiz “kalb-i selîm” tamlamasını şu mânalarda yorumlamışlardır: Şirk ve şüpheden arınmış, iman esaslarına samimiyetle inanmış, mânen sağlıklı (İbn Kesîr, VI, 159), kötülüklerden korunmuş (Esed, II, 749), sünnete gönülden bağlı olup bid‘atlardan uzak duran, mal ve evlât sahibi olduğu için şımarmayan bir kalp (Şevkânî, IV, 103). Râzî’ye göre bu konudaki görüşlerin en doğrusu, kalb-i selîmi, “Cehaletten ve kötü huylardan arınmış kalptir” diye tanımlayan görüştür (XXIV, 151). Hz. İbrâhim bu duayı yaptığı zaman kendisine peygamberlik görevi verilmişti (Râzî, XXIV, 147; İbn Âşûr, XIX, 145). Bu sebeple müfessirler, meâlinde “hikmet” diye çevirdiğimiz hükm kelimesini birçok yerde “peygamberlik” anlamında yorumlarken, burada 83. âyette “derin bilgi, doğru hüküm verme ve kavrama yeteneği” gibi anlamlarda yorumlamışlardır. Müfessirler, İbrâhim’in babasının affı dışındaki bütün dileklerinin kabul olunduğuna dair çeşitli deliller getirmişlerdir (Râzî, XXIV, 147-150). İbrâhim aleyhisselâm, babasının Allah düşmanı bir putperest olduğunu anlayınca ve bu inancında ısrar ettiğini görünce ondan uzaklaşmıştır (bk. Tevbe 9/114; Meryem 19/42-48). Hz. İbrâhim’in “hep iyilikle anılması” konusundaki duasının bir sonucu olarak her ümmet ona ayrı bir sevgi duymuş ve adını övgüyle anar olmuştur. Müslümanlar namazda ve namaz dışında “salli” ve “bârik” dualarını okurken Hz. Peygamber’le birlikte onu da anarlar. Kaynak :

Şuara Suresi 83. Ayet Tefsiri

Rabbim! Bana hikmet ver ve beni iyiler arasına kat. Kaynak :

Şuara Suresi 84. Ayet Tefsiri

Arkadan gelecekler içinde iyilikle anılmayı bana nasip eyle! Kaynak :

Şuara Suresi 85. Ayet Tefsiri

Beni, naîm cennetine girenlerden eyle! Kaynak :

Şuara Suresi 86. Ayet Tefsiri

Babamı da bağışla; kuşkusuz o doğru yoldan sapanlardan oldu. Kaynak :

Şuara Suresi 87. Ayet Tefsiri

İnsanların diriltileceği gün ve Allah’a temiz bir kalple gelenler dışında malın da çocukların da fayda vermeyeceği gün beni mahcup etme!” Kaynak :

Şuara Suresi 88. Ayet Tefsiri

İnsanların diriltileceği gün ve Allah’a temiz bir kalple gelenler dışında malın da çocukların da fayda vermeyeceği gün beni mahcup etme!” Kaynak :

Şuara Suresi 89. Ayet Tefsiri

İnsanların diriltileceği gün ve Allah’a temiz bir kalple gelenler dışında malın da çocukların da fayda vermeyeceği gün beni mahcup etme!” Kaynak :

Şuara Suresi 90. Ayet Tefsiri

O gün cennet, takvâ sahiplerine yaklaştırılır. Kaynak :

Şuara Suresi 91. Ayet Tefsiri

Cehennem de küfre sapmış olanlara açıkça gösterilir. Kaynak :

Şuara Suresi 92. Ayet Tefsiri

Onlara, “Allah’ı bırakıp da taptıklarınız nerede? Size yardım edebiliyorlar veya kendilerini kurtarabiliyorlar mı?” denilir. Kaynak :

Şuara Suresi 93. Ayet Tefsiri

Onlara, “Allah’ı bırakıp da taptıklarınız nerede? Size yardım edebiliyorlar veya kendilerini kurtarabiliyorlar mı?” denilir. Kaynak :

Şuara Suresi 94. Ayet Tefsiri

Artık onlar, o sapkınlar ve İblîs’in yandaşları toptan tepetaklak cehenneme atılırlar. Kaynak :

Şuara Suresi 95. Ayet Tefsiri

Burada geçen “İblîs’in orduları”ndan maksat kendi türünden olanlarla Âdem’in soyundan olup da ona uyan kimselerdir (Taberî, XIX, 88; İblîs hakkında bilgi için bk. Bakara 2/34; Kehf 18/50). Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 159

Şuara Suresi 96-102. Ayet Tefsiri

Dünyada bâtıl tanrılara tapanlar âhirette o tanrıların kendileri için hiçbir işe yaramadığını görünce dünyada yaptıklarına pişmanlık duyarak kendilerinin yanlış yola saptıklarını itiraf ederler; uydurma tanrıları âlemlerin rabbi olan Allah’a denk tuttukları için hem kendilerini hem de sapmalarına sebep olan önderleri kınarlar, fakat pişmanlık fayda vermez. Zira orada onları kurtaracak dost veya şefaatçi olmadığı gibi dünyaya geri dönüp kurtuluşa erdirecek iman ve amel etme talepleri de kabul edilmez (şefaat ve şefaatçiler hakkında bilgi için bk. Bakara 2/48, 255).Râzî’ye göre putperestlerin âhirette tanrılarını görmeleri ve onlara hitap etmeleri mümkün değildir. Onların ancak suretlerini görecekler ve dünyada yaptıklarına pişman olarak putlara tapmakla büyük hata ettiklerini itiraf edeceklerdir (XXIV, 152). 105-122. Bu âyet kümesi incelendiğinde Hz. Nûh’un davetinin esaslarıyla Hz. Mûsâ ve Hz. İbrâhim’in davetini anlatan âyetlerdeki ilkelerin öz ve içerik olarak aynı olduğu görülmekte; kezâ bu peygamberin tebliğde bulunduğu toplulukların inançları ve hak din karşısındaki tavırları arasında da büyük bir benzerlik olduğu anlaşılmaktadır. Sonuç itibariyle her üç peygambere dair âyetler grubunda da aynı mesajlar verilmiştir (Hz. Nûh’un kıssası hakkında ayrıntılı bilgi için bk. Hûd 11/25-49). Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 159

Şuara Suresi 103. Ayet Tefsiri

İşte bu anlatılanlarda elbet alınacak büyük bir ders vardır; ama çokları iman etmezler. Kaynak :

Şuara Suresi 104. Ayet Tefsiri

Şüphesiz rabbin, işte O, mutlak güç ve engin merhamet sahibidir. Kaynak :

Şuara Suresi 105. Ayet Tefsiri

Nûh kavmi de peygamberleri yalancılıkla suçladılar. Kaynak :

Şuara Suresi 106. Ayet Tefsiri

Kardeşleri Nûh onlara şöyle demişti: “İnkârdan sakınmayacak mısınız? Kaynak :

Şuara Suresi 107. Ayet Tefsiri

Bakınız ben, size gönderilmiş güvenilir bir elçiyim. Kaynak :

Şuara Suresi 108. Ayet Tefsiri

Artık Allah’a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin. Kaynak :

Şuara Suresi 109. Ayet Tefsiri

Bunun için sizden bir karşılık beklemiyorum. Benim ecrimi vermek yalnız âlemlerin rabbine aittir. Kaynak :

Şuara Suresi 110. Ayet Tefsiri

Artık Allah’a isyandan sakının ve bana itaat edin.” Kaynak :

Şuara Suresi 111. Ayet Tefsiri

Şöyle cevap verdiler: “Seni toplumun en aşağı kesiminin izlediğini göre göre sana iman eder miyiz!” Kaynak :

Şuara Suresi 112. Ayet Tefsiri

Nûh dedi ki: “Onların vaktiyle ne yaptıklarını bilmem. Kaynak :

Şuara Suresi 113. Ayet Tefsiri

Onların hesabı ancak rabbime aittir. Düşünseydiniz bunu anlardınız! Kaynak :

Şuara Suresi 114. Ayet Tefsiri

Ben iman etmiş kimseleri kovacak değilim. Kaynak :

Şuara Suresi 115. Ayet Tefsiri

Ben sadece gerçekleri apaçık ortaya koyan bir uyarıcıyım.” Kaynak :

Şuara Suresi 116. Ayet Tefsiri

“Ey Nûh!” dediler, “Bu işten vazgeçmezsen, kesinlikle sen de taşlanacaksın!” Kaynak :

Şuara Suresi 117. Ayet Tefsiri

Nûh, “Rabbim!” dedi, “Kavmim beni yalancılıkla suçluyor. Kaynak :

Şuara Suresi 118. Ayet Tefsiri

Artık benimle onların arasındaki durumu sen hükmünle açıklığa kavuştur, beni ve beraberimdeki müminleri kurtar!” Kaynak :

Şuara Suresi 119. Ayet Tefsiri

Bunun üzerine biz onu ve beraberindekileri, o her şeyle dopdolu geminin içinde kurtardık. Kaynak :

Şuara Suresi 120. Ayet Tefsiri

Sonra geri kalanları da sulara gömdük. Kaynak :

Şuara Suresi 121. Ayet Tefsiri

Doğrusu anlayanlar için bu kıssada büyük bir ders vardır; ama çokları iman etmezler. Kaynak :

Şuara Suresi 122. Ayet Tefsiri

Şüphesiz rabbin, işte O, mutlak güçlüdür, engin merhamet sahibidir. Kaynak :

Şuara Suresi 123. Ayet Tefsiri

Hz. Nûh’tan sonra tarih sahnesine çıkmış olan Âd kavmi Yemen’de Uman ile Hadramut arasındaki bölgede yaşamış eski bir Arap toplumudur. Önceleri doğru yolda yürürlerken zamanla bunlar da Nûh kavmi gibi yoldan sapmış, putperest olmuşlardı. Kendilerine gönderilmiş olan peygamberi dinlemedikleri için helâk olup tarih sahnesinden silinmişlerdir. Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 163

Şuara Suresi 124. Ayet Tefsiri

Kardeşleri Hûd onlara şöyle demişti: “Allah’a karşı gelmekten sakınmıyor musunuz? Kaynak :

Şuara Suresi 125. Ayet Tefsiri

Ben, size gönderilmiş güvenilir bir elçiyim. Kaynak :

Şuara Suresi 126. Ayet Tefsiri

Artık Allah’a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin. Kaynak :

Şuara Suresi 127. Ayet Tefsiri

Bunun için sizden bir karşılık beklemiyorum. Benim ecrimi vermek yalnız âlemlerin rabbine aittir. Kaynak :

Şuara Suresi 128-135. Ayet Tefsiri

“Yüksek yer” diye çevirdiğimiz rî‘ kelimesi “yol” mânasına da geldiği için 128. âyeti “Siz boş şeylerle uğraşarak her yol üstüne bir anıt mı dikersiniz?” şeklinde tercüme etmek mümkündür. Hz. Hûd, kavminin âhiret hayatını unutup tamamen dünya hayatı ve zevklerine yöneldiklerini, Allah’a ortak koşarak O’na ibadeti terkettiklerini görünce böyle bir uyarıda bulundu. Çünkü güçlü ve zengin olan kavmi daha önce din ve ahlâk kurallarına uygun olarak doğru yolda yürürken bilâhare güçlerine ve servetlerine güvenerek Allah’ı, peygamberi ve Allah’ın gönderdiği dini tanımaz duruma gelmişlerdi. Kur’an’ın verdiği bilgiye göre bunlar (Yemen’de İrem adında) bir şehir kurmuş, müreffeh bir şekilde yaşıyorlardı. Muhteşem sarayları, kaleleri, bağları, bahçeleri vardı (krş. Fecr 89/6-8). Tefsirlerde bildirildiğine göre bunlar, çöllerde yolcuların yollarını yitirmemeleri için yol kenarlarına, özellikle tepelere güvercin kaleleri, kuleler, âbideler ve alâmetler dikmişlerdi; su biriken yerlerde ise sarnıçlar yapılmıştı; kışın yağmur suları bu sarnıçlarda biriktirilir, yazın ihtiyaç anında kullanılırdı. Özellikle çölde susuz kalan yolcular bu sarnıçlardan yararlanırlardı. İşlek yollardan gelip geçenlerle oyalanıp eğlenmek için hâkim noktalara binalar yaptıkları da zikredilmiştir (İbn Âşûr, XIX, 165-168). Kısacası Âd kavmi güçlü ve müreffeh bir toplum haline gelmişti; yeryüzünde kendilerinden daha güçlü kimsenin bulunmadığı kanaatinde idiler (bk. Fussılet 41/15). 130. âyet onların gerçekten güçlü olduklarına işaret etmektedir. Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 163

Şuara Suresi 136-140. Ayet Tefsiri

Müşrikler Hûd aleyhisselâmın uyarılarına kulak vermediler; öğüt vermesiyle vermemesi arasında bir fark bulunmadığını kendisine ifade ettiler. Müfessirler 137. âyette “yol” anlamında tercüme ettiğimiz huluk kelimesindeki kıraat farkını da dikkate alarak âyetten kastedilenin ne olduğu hakkında farklı yorumlarda bulunmuşlardır: a) Şu yaptıklarımız veya sahip olduğumuz din, ilk atalarımızdan beri sürüp gelen bir gelenektir, bundan dolayı herhangi bir ceza görmeyiz. Sen bizi atalarımızın tapmış olduğu tanrılardan uzaklaştırmak istiyorsun, bunu kabul etmeyiz. b) Senin iddia ettiğin peygamberlik, getirdiğin şu din ve “İnsanlar öldükten sonra yeniden diriltilecek” şeklindeki iddian, geçmişlerin yalan ve uydurmalarıdır. c) Bizim hayatımız öncekilerin hayatı gibidir, yaşarız, ölürüz. Öncekiler nasıl öldüler bir daha dirilmedilerse biz de yaşayıp öleceğiz, bir daha dirilmeyeceğiz (krş. Taberî, XIX, 97-98; İbn Âşûr, XIX, 172-174; Âd kavmi hakkında bilgi için bk. A‘râf 7/65; Hûd 11/50). Kaynak :

Şuara Suresi 141-142. Ayet Tefsiri

Semûd kavmi, soyu kesilmiş eski bir Arap kabilesi olup Suriye ile Hicaz arasında bulunan Hicr’de yaşamıştır (bk. İbn Âşûr, VIII/2, 215-216). Hz. Sâlih bu kabileye Allah’ın dinini tebliğ etmek üzere gönderilmiş bir peygamberdir. Kıssası Kur’an’da birçok yerde anlatılmış olup her geçtiği yerde kıssanın farklı yönleri ön plana çıkarılmıştır. Burada insanların güç ve servetine güvenerek şımarmalarının doğru olmadığı, dünya hayatının geçici olduğu ve âhirette hesaba çekilecekleri vurgulanmıştır. Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 165

Şuara Suresi 143. Ayet Tefsiri

Bakınız, ben size gönderilmiş güvenilir bir elçiyim. Kaynak :

Şuara Suresi 144. Ayet Tefsiri

Artık Allah’a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin. Kaynak :

Şuara Suresi 145. Ayet Tefsiri

Bunun için sizden bir karşılık beklemiyorum. Benim ecrimi vermek yalnız âlemlerin rabbine aittir. Kaynak :

Şuara Suresi 146-150. Ayet Tefsiri

Hz. Sâlih inkârcı kavmine Allah’ın kendilerine verdiği nimetleri hatırlatarak bu nimetlere şükretmek, Allah’a karşı gelmekten sakınmak, O’nun emir ve yasaklarına itaat etmek, haddi aşıp yeryüzünde fesad çıkaranların peşinden gitmemek gerektiğine ve bu nimetleriyle birlikte dünyanın ebedî olmadığına dikkat çekerek uyarıda bulunmaktadır.“Ustaca” diye çevirdiğimiz 149. âyetteki fârihîn kelimesi, “şımararak” anlamına gelen ferihîn şeklinde de okunmuştur (Şevkânî, IV, 108). Buna göre âyetin meâli “Şımararak dağlardan evler oyup yapmaya devam edebileceğinizi mi sanıyorsunuz?” şeklinde olur. Birinci anlama göre âyet Semûd kavminin dağlardaki kayaları ustaca yontarak ve oyarak sağlam evler yapmış olduklarını, ikinci anlama göre ise zengin, güçlü ve kuvvetli oldukları için dağları ve kayaları rahatlıkla oyarak ve yontarak evler yaptıklarını, bundan dolayı da şımardıklarını ifade eder (bilgi için bk. A‘râf 7/74). Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 166

Şuara Suresi 151. Ayet Tefsiri

Yeryüzünde düzeni bozan ama düzeltmeye yanaşmayan aşırıların istediklerini yapmayın.” Kaynak :

Şuara Suresi 152. Ayet Tefsiri

Yeryüzünde düzeni bozan ama düzeltmeye yanaşmayan aşırıların istediklerini yapmayın.” Kaynak :

Şuara Suresi 153. Ayet Tefsiri

Dediler ki: “Kuşkusuz sen, kendisine büyü yapılmış birisin! Kaynak :

Şuara Suresi 154. Ayet Tefsiri

Sen de yalnızca bizim gibi bir insansın. Eğer doğru sözlü isen, haydi bize bir mûcize getir.” Kaynak :

Şuara Suresi 155-159. Ayet Tefsiri

Bozguncuların mûcize istemeleri üzerine Sâlih, mûcize olarak deveyi gösterdi. Bu mûcize ile Semûd kavminin bu hayvana karşı nasıl davranacağı Allah tarafından sınanıyordu. Suyu dönüşümlü olarak kullanacaklardı, yani bir gün Sâlih’in devesi içecekti, bir gün de Semûd halkı ihtiyacı olan suyu alacaktı veya geleneğe bağlı olarak halkın su ihtiyacı için ayrılmış olan günde halk suyunu alacak, develerin su içmesi için ayrılmış günde ise deve diğerleriyle birlikte su içecekti. Sâlih’in, bu deveye herhangi bir kötülük yapmamaları hususunda halkını uyarmasına rağmen onu hunharca öldürdüler. Aslında deve bir imtihan aracı idi, maksat onların ilâhî buyruklara itaat hususundaki niyet ve kararlılıklarını denemekti. Ne var ki onlar bu sınavı kaybettiler (Semûd kavmi ve Sâlih peygamber hakkında bilgi için bk. A‘râf 7/73-79; Hûd 61-62 vd.). Kaynak :

Şuara Suresi 160-166. Ayet Tefsiri

Lût aleyhisselâm, Hz. İbrâhim’in kardeşi Haran’ın oğludur. İbrâhim aleyhisselâm ile birlikte Irak’tan ayrılıp Filistin’e gitmiş, daha sonra da Ölüdeniz (Lût gölü) kıyısında yaşayan inkârcılık ve sapık ilişkiler (homoseksüellik) içinde bulunan Sodom ve Gomore halkını ıslah etmekle görevlendirilmiş bir peygamberdir (bk. A‘râf 7/80). Kaynak :

Şuara Suresi 167. Ayet Tefsiri

“Ey Lût!” dediler, “Bu tutumundan vazgeçmezsen iyi bil ki sen de kovulacaksın!” Kaynak :

Şuara Suresi 168. Ayet Tefsiri

Lût, “Doğrusu ben bu yaptığınızdan dolayı sizden nefret ediyorum” dedi. Kaynak :

Şuara Suresi 169. Ayet Tefsiri

“Rabbim! Beni ve ailemi, bunların yapmakta olduklarının vebalinden kurtar” diye dua etti. Kaynak :

Şuara Suresi 170. Ayet Tefsiri

Bunun üzerine geride kalanlar arasındaki yaşlı kadın müstesna, onu ve bütün ailesini kurtardık. Kaynak :

Şuara Suresi 171-173. Ayet Tefsiri

Burada yaşlı kadından maksat Hz. Lût’un eşidir (bk. Tahrîm66/10). Rivayete göre bu kadın iman etmemişti. Kocasının, misafirleri halktan gizli olarak evine davet etmesinden rahatsız olduğu veya bazı işaretlerle onları halka haber verdiği için Lût kavmi ile birlikte o da helâk oldu. Hûd sûresinin 82. âyetinde bildirildiğine göre ceza olarak bu kavmin üzerine taş yağdırılmıştır. 173. âyette yağdırıldığı bildirilen yağmurdan maksadın da bu taş yağmuru olması muhtemeldir. Böylece Lût kavmi inançsızlık ve ahlâksızlığının cezasını çekerek tarih sahnesinden silinip gitmiştir (Lût ve kavmi hakkında bilgi için bk. A‘râf 7/80-84; Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 168

Şuara Suresi 174. Ayet Tefsiri

Elbet bunda büyük bir ibret vardır; fakat çokları iman etmezler. Kaynak :

Şuara Suresi 175. Ayet Tefsiri

Şüphesiz rabbin, işte O, mutlak güç ve engin merhamet sahibidir. Kaynak :

Şuara Suresi 176-184. Ayet Tefsiri

Eyke, “sık ağaçlı yer” anlamına gelir. Bazı müfessirlere göre Eyke ile Medyen aynı yerin adı, halkları da aynı halktır; bazılarına göre ise bunlar iki ayrı yerin adıdır, halkları da aynı ırkın iki koludur. Medyen halkı şehirde, Eyke halkı ise Medyen çevresinde bir vadide yaşıyorlardı (İbn Kesîr, VI, 168; İbn Âşûr, XIV, 71; Eyke hakkında bilgi için bk. Hicr 15/78-79; İbn Âşûr, XIX, 182-184). Medyen, Hicaz bölgesi ile Suriye ticaret yolu üzerinde, Akabe körfezine yakın bir yerleşim merkezidir. Şehir adını Hz. İbrâhim’in oğlu Medyen’den almıştır (bilgi için bk. A‘râf 7/85-87). Şuayb aleyhisselâm Hz. İbrâhim’in dördüncü kuşaktan torunu olup Medyen ve Eyke halkına gönderilmiş bir peygamberdir. O da diğer peygamberler gibi inkârcı ve putperest halkına önce Allah’tan başka tanrı olmadığını, her şeyi ve herkesi O’nun yarattığını anlattı, halkını yalnızca O’na kulluk etmeye çağırdı. Medyen halkı putperestliğinin yanında toplumsal ahlâk, özellikle ticaret ahlâkı bakımından çok bozulmuştu. Bolluk ve bereket içinde yaşamalarına rağmen ahlâk kurallarını çiğneyerek alışverişlerinde karşı tarafı zarara sokacak hileli işler yapıyorlardı. Hz. Şuayb, ölçüyü tartıyı eksik tutmamaları, adaleti gözetmeleri ve düzgün ölçüp tartmaları, çıkarları uğruna insanların mallarının değerini düşürmemeleri ve yeryüzünde fesat çıkararak ülke düzenini bozmamaları hususunda onlara uyarılarda bulundu; böylece hak dinin tevhid ve adalet ilkelerini toplumda yerleştirmeye çalıştı. Kaynak :

Şuara Suresi 185-187. Ayet Tefsiri

Şuayb’ın insanları gerçeğe, doğruluk ve dürüstlüğe çağırmasına karşılık onlar peygamberi büyülenmiş biri olarak tanıtıp onun aklî melekelerini yitirdiğini, şuurunun bozulmuş olduğunu, bu sebeple Allah tarafından peygamber olarak gönderilmesinin mümkün olmadığını söyleyerek onu halkın gözünde küçük düşürmeye çalıştılar. Ayrıca beşerden peygamber olamayacağı kanaatini taşıdıkları için onun peygamberlik davasında bulunmasını yalancılık olarak değerlendirdiler. Şayet iddiasında samimi ise Allah tarafından gönderilmiş elçi olduğunu ispatlayacak bir delil getirmesini, meselâ üzerlerine gökten azap yağdırmasını istediler. Ancak Hz. Şuayb onların neye ve hangi azaba lâyık olduklarını Allah Teâlâ’nın daha iyi bildiğini ifade etti. Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 171

Şuara Suresi 188. Ayet Tefsiri

Şuayb, “Yaptıklarınızı en iyi bilen rabbimdir” dedi. Kaynak :

Şuara Suresi 189. Ayet Tefsiri

Müfessirlere göre Eyke halkı peygamberi yalancılıkla itham edip inkârlarında ısrar edince Allah Teâlâ onları ya şiddetli bir depremle veya volkanik bir patlama ile cezalandırdı. Nitekim A‘râf sûresinin 91. âyetinde Medyen halkının şiddetli bir depremle cezalandırıldığı bildirilmiştir. Âyette belirtilen “gölge günü”nden maksat bu deprem sebebiyle gökte oluşan toz ve duman tabakasının güneş ışınlarını engellediği gündür. “Gölge gününün azabı” tamlamasının mecazi anlamda “geç kalınmış bir pişmanlıkla birlikte baş gösteren ruhsal bir karanlığa ve kasvete işaret” olarak da yorumlanabileceği söylenmiştir (Esed, II, 757; Şuayb ve Eyke halkı hakkında bilgi için bk. A‘râf 7/85; Hûd 84-95; İbn Âşûr, VIII, 239 vd.).Kur’an’da farklı bağlamlarda değişik üslûpla anlatılan bu kıssalar, tarih boyunca insanlığın temel yanlışlarının değişmediğini, hakkı tebliğ eden peygamberlerin ise her çağda insanların akıl ve basîretlerini bağlayan hırs ve tamahkârlıklarına, nüfuz ve iktidar tutkusuna, kendini beğenmişliğe karşı mücadele verdiklerini bildirmektedir. Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 171

Şuara Suresi 190. Ayet Tefsiri

Doğrusu almak isteyenler için bunda büyük bir ders vardır; ama çokları iman etmezler. Kaynak :

Şuara Suresi 191. Ayet Tefsiri

Şüphesiz rabbin, işte O, mutlak güç ve engin merhamet sahibidir. Kaynak :

Şuara Suresi 192-195. Ayet Tefsiri

Rûhulemîn’den (güvenli ruh) maksat Cebrâil’dir. Yaratılış özellikleri sebebiyle güvenilirliği ihlâl etmediği ve Allah’ın emaneti olan vahyi tam bir emniyet içerisinde peygamberlerine ulaştırdığı için “güvenli” anlamına gelen emîn sıfatı ile nitelendirilmiştir (bk. Taberî, XIX, 111-112; İbn Âşûr, XIX, 189). Ruh teriminin yukarıdaki anlam akışı içerisinde “mutlak güvenilirlik derecesinde vahiy” mânasında kullanılmış olabileceği ifade edilmişse de (Esed, II, 758) kanaatimizce bu yorum dil kuralları bakımından uygun değildir. Zira cümlenin öznesi “ruh” kelimesidir. “Bihî” ifadesindeki “bi” edatı ise “indi” anlamına gelen “nezele” fiilini geçişli kılmaktadır. “Hî” zamiri de vahyi yani Kur’an’ı ifade eder. Buna göre ruh inen değil, vahyi indirendir (bk. Râzî, XXIV, 165). Cümlenin anlamı ise şöyle olur: “Onu senin kalbine Rûhu’lemîn indirmiştir.” Esed’in verdiği mânadan ruhun indirdiği değil, indiği anlaşılmaktadır ki bize göre bu mâna uygun değildir. Ayrıca vahyin Hz. Peygamber’in kalbine bir melek (Cebrâil) tarafından indirildiğine dair başka deliller de vardır (bk. Bakara 2/97; Buhârî, “Bed’ü’l-vahy”, 2).Yüce Allah mesajını insanlara iletmek üzere peygamberleri hangi kavimden seçmişse kitaplarını da o kavmin diliyle göndermiştir (bk. İbrâhim 14/4). Hz. Peygamber de Araplar arasından seçilerek görevlendirildiği için Kur’an ona Arapça olarak indirilmiştir. Fakat bu, onun sırf Araplar’a hitap ettiği anlamına gelmez. Nitekim Kur’an’ın evrensel olduğunu gösteren birçok âyet vardır (meselâ bk. A‘râf 7/158; Furkan 25/1; Kur’an’ın Arapça olarak indirilmesi ve evrenselliği hakkında bilgi için bk. Yûsuf 12/2; ez-Zümer 39/28; vahyin geliş şekilleri hakkında bilgi için bk. “Tefsire Giriş” bölümü, “I. Kur’ân-ı Kerîm A) Tanımı ve özellikleri. 2 Vahiy” başlığı). Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 173

Şuara Suresi 196-197. Ayet Tefsiri

Hz. Muhammed’e vahyedilen mesajın mânası ve özü, temel çizgileri itibariyle önceki peygamberlere gelmiş olan Zebûr, Tevrat, İncil vb. kitaplarda da vardı. Bir görüşe göre de Kur’an’ın indirileceği önceki, peygamberlerin kitaplarında haber verilmişti (Şevkânî, IV, 113; İbn Âşûr, XIX, 191-192; Esed, II, 758). Âyette bu anlamların her ikisi de kastedilmiş olabilir.Bir kısım müfessirler “İsrâiloğulları bilginleri”nden maksadın Abdullah b. Selâm ve onun gibi müslüman olan bazı yahudi bilginleri olduğunu söylemişlerse de âyeti genel anlamda –müslüman olsun olmasın– yahudi bilginleri olarak değerlendirmek daha uygundur. Rivayete göre Mekkeliler Medine’de bulunan yahudi bilginlerine adam gönderip Hz. Peygamber’in durumu hakkında onlardan bilgi istemişler; onlar da böyle bir peygamberin geleceğini ve niteliklerinin Tevrat’ta mevcut olduğunu söylemişlerdir (Kurtubî, XIII, 138-139; Ebû Hayyân, VII, 39). Özellikle Mekke döneminde, İsrâiloğulları bilginlerinden bazıları Kur’an’da anlatılan bu kıssaların Tevrat’ta anlatılanlara uygun olduğu gerçeğini teslim ediyorlardı. Nitekim Mekke döneminde inmiş olan Ankebût sûresinin 47. âyetinde Ehl-i kitap’tan bazılarının Kur’an’a iman ettikleri haber verilmiştir. Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 174

Şuara Suresi 198-203. Ayet Tefsiri

Yukarıda 195. âyette, Kur’an’ın tam olarak anlaşılabilmesi için “açık bir Arapça” ile indirilmiş olduğu ifade edilmişti. Ancak Hz. Peygamber Arap, getirdiği mesaj da Arapça olunca müşrikler bunu kendisinin uydurduğunu iddia ettiler (bk. Hûd 11/13). Oysa Allah mesajını Arap olmayan birine Arapça olarak indirse ve onun okumasını sağlasaydı –uydurdu diyemezlerdi ama– yine de iman etmezlerdi (Şevkânî, IV,114) veya Kur’an’ı bir yabancının diliyle vahyetmiş olsaydı inkârcılar bu sefer de mesajı anlayamadıklarını ileri sürerek yine inanmayacaklardı (krş. Fussılet 41/44).Allah Teâlâ, Kur’an’ın hak olduğuna dair İsrâiloğulları bilginlerinin onun hakkında bilgi sahibi olmalarını delil olarak göstermektedir. Zira onlar bir peygamberin geleceğini, onun bazı niteliklerini ve getireceği mesajı kendi kitaplarında okuyor ve biliyorlardı. Kur’an’ın hak olduğu günahkârların zihinlerine yerleştirilmiş, onu anlamaları da sağlanmış bulunmasına rağmen can yakıcı azabı görmedikçe onların inanmayacakları ifade buyurulmaktadır. Ancak azap geldiği zaman da yaptıklarına pişman olacak ve kaybettiklerini telâfi etmek için mühlet isteyeceklerdir. Bu durum Hz. Peygamber’i teselli ettiği gibi müşrikleri de ikaz etmektedir.Müfessirler 200-201. âyetlere “(Kendi günahları yüzünden) suçluların kalbine inkârcılığı böyle yerleştirdik; onlar iman etmezler, sonunda can yakıcı azabı görürler” şeklinde de mâna vermişlerdir (Taberî, XIX, 115-116; İbn Kesîr, VI, 173; Şevkânî, IV,114). Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 174-175

Şuara Suresi 204-207. Ayet Tefsiri

Zâhiren 203. âyet ile 204. âyet arasında bir çelişki varmış gibi görünmektedir. Zira ilk bakışta birinden, ansızın gelen azap karşısında inkârcıların mühlet istedikleri, diğerinden ise azabın çabucak gelmesini talep ettikleri anlaşılmaktadır. Gerçekte ise çelişki ifadede değil, inkârcıların bu ifadelerle özetlenen tutumlarındadır. Çünkü 203. âyete göre onlar, beklemedikleri azapla âhirette karşılaşınca azaplarının ertelenerek, yanlışlarını telâfi etmeleri için kendilerine yeni bir hayat, yeni bir fırsat tanınmasını isteyeceklerdir. Oysa 204. âyete göre daha önce onlar, –alay yollu ifadelerle– Hz. Peygamber’in söyledikleri doğru ise hemen şimdi başlarına taş yağdırmasını veya elem verici bir azap göndermesini Allah’tan istemişlerdi (bk. Enfâl 8/32). Kaynak :

Şuara Suresi 208-209. Ayet Tefsiri

Yüce Allah insanları iyiyi kötüden ayırt edebilecek niteliklerle donatmıştır. Ancak yine de O, –merhametinin bir sonucu olarak– peygamber gönderip onlara doğru yolu gösteren mesajını ulaştırmadıkça sorumlu tutmamaktadır. Helâk edilen toplumlara mutlaka önceden peygamber gönderilerek Allah’ın mesajı kendilerine ulaştırılmış, fakat insanlar onu reddettikleri için cezalandırılmışlardır (bu konuda bilgi için bk. Hicr 15/4; İsrâ 17/15; Tâhâ 20/134). Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 175

Şuara Suresi 210-213. Ayet Tefsiri

Mekkeli bazı müşrikler risâlet görevinin ilk yıllarında Peygamber efendimizin karanlık güçler ve kötü ruhlarla ilişkisi olan bir kâhin olduğunu iddia ediyor, Kur’an’ı ona bir şeytanın getirdiğini söylüyorlardı (krş. Tûr 52/29); zira onların inançlarına göre kâhinlerin söylediklerini onlara şeytanlar telkin ediyordu. Bu sebeple onlara göre Resûlullah’ın getirdiği Kur’an da, olsa olsa, bir şeytan sözü olabilirdi. Söz konusu âyetler bu tür yersiz iddiaları reddetmektedir (Râzî, XXIV, 171; İbn Âşûr, XIX, 198). Hz. Peygamber’in şahsında genel olarak insanlığa hitap eden 213. âyet, Kur’an’ın Allah kelâmı olduğu delilleriyle ispatlandıktan sonra artık insanın şeytanların vesvese ve telkinlerine aldanıp da Allah’a ortak koşmaması, O’nunla birlikte başka ilâhlara tapmaması gerektiğini, aksi takdirde şiddetli cezaya çarptırılacağını haber vermektedir. Kaynak :

Şuara Suresi 214-220. Ayet Tefsiri

“Akraba” diye tercüme ettiğimiz aşiret kelimesi, terim olarak kabile karşılığı kullanıldığı gibi kabilenin altında daha küçük bir topluluğu da ifade etmektedir (Yûsuf Halaçoğlu, “Aşiret”, DİA, IV, 9). Önceki âyetlerde Hz. Peygamber’in genel anlamda insanlık için uyarıcı olarak görevlendirildiği ifade edilirken bu âyetlerde de özel olarak akrabalarını uyarması emredilmektedir. Bu buyruk Peygamber’in akrabası olmanın kimseye sorumluluğunu yerine getirmeme gibi bir ayrıcalık kazandırmadığını ifade etmesi bakımından önemlidir. Bu âyet inince Hz. Peygamber Kureyş kabilesine mensup inanan inanmayan, yakın uzak akrabasını veya temsilcilerini Safâ tepesinde toplayarak yakınlarından birinin peygamber olmasının Allah katında kimseye bir fayda sağlamayacağını, her şahsı ancak kendi imanının ve sâlih amelinin kurtaracağını haber vermiştir (Buhârî, “Tefsîr”, 26).Allah Teâlâ 213-217. âyetlerde Hz. Peygamber’in şahsında bütün müminlere hitap etmekte, dini tebliğ hususunda her müminin kendisine en yakın kimselerden başlamasını emretmekte; özellikle din önderlerinin hakkı tebliğ konusunda başarılı olmaları için kendilerine tâbi olan müminlere kol kanat germelerini yani onlara karşı alçak gönüllü, şefkatli, merhametli olmalarını ve iyi davranmalarını; kendilerine karşı inanç bağlamında düşmanca bir tavır takındıkları takdirde ise onlara sahip çıkmamalarını istemektedir. İsyan eden akrabalardan uzak durmak, gerek Hz. Peygamber’in gerekse diğer din önderlerinin kalplerinde, yakınlarıyla olan münasebetlerinde soğukluk, belki de düşmanlık meydana getirebilir. Bu sebeple Allah önderlerin, karşılaşacakları düşmanca davranışlara aldırış etmemelerini ve Allah’a dayanıp güvenmelerini öğütlemekte, Allah’ın herkesten güçlü olduğuna ve rahmetiyle müminleri düşmanlardan koruyacağına işaret etmektedir.Bazı müfessirler, “Huzurunda durduğun ve secde edenlerle birlikte yere kapandığın zaman seni gören Allah’a güvenip dayan” meâlindeki 218-219. âyetleri “her nerede olursan ol seni gören” şeklinde yorumlamışlardır (Taberî, XIX, 123-125). Ayrıca “secde edenlerle birlikte yere kapandığın zaman seni gören” ifadesini, “Seni Allah’ın birliğine inanmış olan bir peygamberin sulbünden diğer peygamberin sulbüne nakledip nihayet bu ümmette ortaya çıkaran” şeklinde yorumlayanlar da olmuştur (Şevkânî, IV, 116). Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 177-178

Şuara Suresi 221-223. Ayet Tefsiri

Önceki âyetlerde (210-212) Kur’an’ı Hz. Peygamber’e şeytanların getirdiği, dolayısıyla onun bir kâhin olduğu iddiaları reddedilmişti. Burada ise şeytanların Hz. Peygamber’e yaklaşamayacakları belirtilmekte ve kimlere yaklaşabilecekleri açıklanmaktadır. Şeytanlar ancak çok yalan söyleyen, iftira atan, sahtekâr, günah işlemekten çekinmeyen kimselere, yani kendilerine uygun karaktere sahip olanlara yanaşırlar. Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 179

Şuara Suresi 224-227. Ayet Tefsiri

İnkârcılar Kur’an’ın gayb âleminden verdiği haberleri şeytanların ilhamı, nazmını da şiir olarak telakki ediyor, dolayısıyla Hz. Peygamber’e kâhin ve şair diyorlardı. İşte bu âyetler onların bu tür temelsiz iddialarını reddetmekte; inkârcı şairlere gerçekleri arayanlar değil, ancak hevâ ve hevesleri peşinde giden, zevk ve eğlence düşkünlerinin tâbi olacağını bildirmektedir. “Her vadide dolaşmak” her konuya girmek, her konuda söz söylemek demektir. Gerçekten de –müteakip âyette belirtildiği üzere inançlı ve ahlâkî değerlere bağlı olanlar farklı olmakla beraber– öyle şairler de vardır ki bunlar her vadide dolaşır, iyi kötü, eğri doğru her konuya girerek toplumu etkilemeye çalışırlar. Sözleri ile yaptıkları birbirini tutmaz, yapmadıklarını söyler, söylemediklerini yaparlar. Bu sebeple onların peşinden dürüst insanlar değil, ancak sapkınlar gider (Elmalılı, V, 3649-3650). Bu nitelikte olan şiir ve şairle Kur’an ve Peygamber’i karşılaştırmak bile abestir.Kur’an insanların sosyal ve kültürel hayatlarında önemli bir yer işgal eden şiiri ve şairleri mutlak olarak yermemiş, bilâkis şiirin iyisine ve güzeline insanları özendirmiştir. Kur’an’ın üstün ifade gücünü gören Araplar onu şiire benzetmişler, Hz. Peygamber’e de şair demişlerdir (bk. Enbiyâ 21/5; Sâffât 37/36; Tûr 52/30). Bu durum karşısında Kur’an kendisinin ne şair ne de kâhin sözü olduğunu, fakat Allah tarafından indirilmiş ilâhî bir kelâm olduğunu vurgulamış (bk. Hâkka 69/41-42) ve putperestlik döneminin İslâm ilkeleriyle ters düşen şiirini yermiştir. Nitekim 227. âyette özellikleri anlatılan gerçek müminler, müşrik dönem şairlerini yeren yukarıdaki hükmün dışında tutulmuşlardır. Bunlar söyledikleri şiirde gerçekleri dile getirirler; söyledikleriyle yaptıkları birbirine uygundur. Allah’ın birliği esasına dayanan tevhid dininin ilkelerini savunur, Allah’ı zikreder, O’nu yüceltirler. Yaptıkları iyi işlerle hem kendilerinin hem de toplumun yücelmesini ve yükselmesini gözetirler. Zulmün ve haksızlığın karşısında şiirleriyle mücadele verir, hakkı savunurlar. Sahih hadis kaynaklarında yer alan birçok hadiste de iyi maksatla kullanılan şiir, yukarıda kötülenen şiirden istisna edilmiş, hatta özendirilmiştir (bk. Buhârî, “Edeb”, 90; İbn Mâce, “Edeb”, 42). Meselâ Câhiliye döneminin önde gelen şairleri arasında yer alan ve Medine döneminin sonlarına doğru müslüman olan Lebîd b. Râbia’nın, “Bilinmelidir ki Allah’tan başka her şey bâtıldır” anlamındaki mısraı (Dîvân, s. 132), Hz. Peygamber’in “şairlerce söylenmiş en doğru söz” şeklindeki takdirine mazhar olmuştur (Buhârî, “Menâkıbü’l-ensâr”, 26). Kezâ ashâb-ı kirâm arasında Resûl-i Ekrem’in takdirlerini kazanmış başka birçok şair bulunmaktaydı. Bunların başında gelen Hassân b. Sabit’e, “Müşrikleri (şiirlerinle) hicvet, bil ki Cebrâil de seninle beraberdir” buyurmuştur (Buhârî, “Bed’ü’l-halk”, 6, “Megåzî”, 30; Müslim, “Fezâilü’s-sahâbe”, 153; ayrıca bk. Yâsîn 36/69). Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 179-180

Şuara Suresi Hakkında

Mekke döneminde Vâkıa sûresinden sonra nâzil olmuştur. Son dört âyetin Medine’de indiğini ileri sürenler de vardır. Bunun sebebi muhtemelen, bu âyetlerde gerçeğe boyun eğmeyen kimselerin iş birliği içinde bulunduğu şairlerle dürüst davranan iman sahibi şairlerden söz edilmiş olmasıdır (Kurtubî, XIII, 60, 102-103). Fakat Mekke devrinde de şiir yoluyla İslâm’a dil uzatanlar mevcuttu. Ayrıca bu dört âyetin önceki üç âyetle hem mâna hem gramer açısından bağlantılı olduğu görülmektedir. Sûrede, son peygambere gelen vahyin İsrâiloğulları âlimlerince tanınıp bilindiğini ifade eden 197. âyetin Medine’de nâzil olduğu yolundaki telakki de isabetli görünmemektedir (Muhammed Esed, II, 740). Sûre adını 224. âyetten almış, İbn Kesîr’in kaydettiğine göre Sûretü’l-câmia diye de adlandırılmış (Tefsîrü’l-Ķurǿâni’l-Ǿažîm, V, 175) ve Tavâsîn olarak anılan sûrelerden birini teşkil etmiştir. 227 âyet olup fâsılası dört âyette tekrarlanan “İsrâîl” kelimesindeki “ل” dışında “م، ن” harfleridir. Mekke döneminin ortalarında nâzil olduğu tahmin edilen Şuarâ sûresinin içeriğini bir girişten sonra iki bölüm halinde incelemek mümkündür. Girişte sûrenin muhtevasının gerçeği bütün açıklığıyla ortaya koyan ilâhî kitabın âyetlerinden oluştuğu beyan edildikten sonra muhataplarının çoğunun, tebliğ ettiği âyetlere inanmaması yüzünden Hz. Peygamber’e üzüntüden neredeyse kendini tüketeceği hatırlatılmakta ve müşriklerin yeni gelen âyetlerden de sürekli yüz çevirdikleri belirtilmektedir. Ancak onların asılsız kabul edip alayla karşıladıkları vahyin olumlu ve güçlü sonuçları yakında karşılarına çıkacaktır. Aslında yeryüzü ilâhî kudretin nice tecellilerini gözler önüne sermekte, fakat müşriklerin çoğu bundan ibret almamaktadır.

Sûrenin birinci bölümünde insanların dünya ve âhiret mutluluğunu sağlamayı amaçlayan ilâhî vahyin Hz. Nûh’tan itibaren yedi peygamber tarafından tebliğ edilişinin ibret verici sahnelerine temas edilmektedir. Kur’an’ın genelinde olduğu gibi geçmişten ibret alınması için zikredilen olaylar kronolojik sıralanmamış, muhataplarca daha çok bilinip ilgi gösterilen, coğrafyalarına yakın yerlerdeki olaylar öne alınmıştır. Burada önce Hz. Mûsâ ile kardeşi Hârûn’un Firavun’a karşı verdikleri mücadele oldukça geniş biçimde anlatılmakta (âyet: 10-68), ardından Hz. İbrâhim’in babasına ve kavmine yönelik daveti, tevhid inancı için yaptığı istidlâl, bu meyanda Cenâb-ı Hakk’ı merhametini etkileyici cümlelerle nitelemesi ve mânidar duası zikredilmekte, âhiret hayatından bir kesit verilmektedir (âyet: 69-104). Daha sonra Hz. Nûh, Hûd, Sâlih, Lût ve Şuayb’ın davet mücadelesine temas edilmekte, her peygamberin irşad şekli ve muhataplarından gelen tepkiler hakkında bilgi aktarılmakta, iman etmeyen kavimlerin helâk edildiği bildirilmektedir (âyet: 105-191).

İkinci bölüm sûrenin giriş kısmıyla uyumlu biçimde son peygamberin davetiyle başlamaktadır. Burada ona gelen mesajın ilâhî vahiyden ibaret bulunduğu ifade edilmekte, buna önceki vahiylere muhatap olan İsrâiloğulları âlimlerinin tanık olduğu belirtilmekte, fakat gerçeği inkârda direnenlerin yine de inanmayacakları kaydedilmektedir (âyet: 192-212). Ardından Hz. Peygamber’e, zamanı yaklaşan zaferin mânevî hazırlıklarından olmak üzere yakın akrabasını yeniden uyarması, müminlere merhamet kanatlarını germesi, gerçeğe karşı direnenlere asla katılmayacağını bildirmesi, azîz ve rahîm olan Allah’a tevekkül etmesi emredilmekte ve onun gece namazlarındaki dua ve niyazlarının kabul edildiği haber verilmektedir (âyet: 213-220). Sûrenin son yedi âyetinde kötülüğü temsil eden şeytanların iftiraya, yalana ve her türlü günaha düşkün kimseler, ayrıca azgınlarla bir arada bulunup her renge giren gayri samimi şairlerle iş birliği içinde bulunduğu belirtilmekte, iyi davranışların eşlik ettiği bir imana sahip olan şairler bunlardan istisna edilmektedir.

Şuarâ sûresinde Hz. Peygamber’in, bir hadiste de belirtildiği üzere (Buhârî, “Riķāķ”, 36; Müslim, “Feżâǿil”, 17-18) ebeveyn şefkatiyle insanları ateşten kurtarma çabalarının sonuç vermemesi yüzünden üzüntüye kapılması dile getirilmekte, kendisini teselli etmek için geçmiş peygamberlerden örnekler verilmekte, hakka davet faaliyetlerinde kula düşen görevin kendi mânevî hayatını en üst düzeye çıkarıp sabır, tevekkül, merhamet ve nezaketle gayretlerini sürdürmekten ibaret olduğu bildirilmektedir. Sûrede Hz. Nûh’tan itibaren kavimlerini hak dine davet eden peygamberlerin davet konuşmasına başlarken, “Allah’tan korkup O’na karşı saygılı olmak istemez misiniz? Ben size gönderilmiş güvenilir bir elçiyim … bu davet için sizden hiçbir bedel istemiyorum …” şeklindeki ifadelerinin irşad çalışmaları için yol gösterici nitelikte olduğu görülmektedir. Sûrede Hz. Peygamber’e hitap eden, “Senin rabbin asla yenilgiye uğramayan üstünlük ve engin merhamet sahibidir” meâlindeki âyet sekiz defa tekrarlanmaktadır. Hz. Peygamber Şuarâ sûresinin de yer aldığı, 100’den fazla âyet içeren (miûn) sûreleri övmüş, bu sûrelerin Zebûr yerine kendisine verildiğini ifade etmiştir (İbrâhim Ali es-Seyyid Ali Îsâ, s. 224-225). Übey b. Kâ‘b’dan rivayet edilen, “Şuarâ sûresini okuyan kimsenin Hz. Nûh, Hûd, Şuayb, Sâlih ve İbrâhim’i tasdik veya tekzip edenlerle Îsâ’yı tekzip eden ve Hz. Muhammed’i tasdik edenler sayısınca sevap verilecektir” anlamındaki hadisin (Zemahşerî, IV, 346) mevzû olduğu kaydedilmiştir (Muhammed et-Trablusî, II, 718). Selâhaddin Yûsuf Şelebî, er-Riyâżü’z-zehrâǿ fî tefsîri sûreti’ş-ŞuǾarâǿ adıyla bir eser kaleme almış (Kahire 1999), İrfan Şâhid sûrenin şairlerden bahseden son dört âyeti hakkında bir makale yazmıştır (JAL, XIV [1983], s. 1-21). Müellif bu makalesinde Câhiliye devriyle İslâm’ın ilk döneminde şiir hareketleri ve Resûl-i Ekrem’in şairleri gibi konulara temas etmiştir.
BİBLİYOGRAFYA:

Taberî, CâmiǾu’l-beyân (nşr. Sıdkī Cemîl el-Attâr), Beyrut 1415/1995, XIX, 74; Zemahşerî, el-Keşşâf (Beyrut), IV, 346; Kurtubî, el-CâmiǾ li-aĥkâmi’l-Ķurǿân, Beyrut 1408/1988, XIII, 60, 102-103; İbn Kesîr, Tefsîrü’l-Ķurǿâni’l-Ǿažîm, Beyrut 1385/1966, V, 175; Muhammed et-Trablusî, el-Keşfü’l-ilâhî Ǿan şedîdi’ż-żaǾf ve’l-mevżûǾ ve’l-vâhî (nşr. M. Mahmûd Ahmed Bekkâr), Mekke 1408/1987, II, 718; Şevkânî, Fetĥu’l-ķadîr, Kahire 1350, IV, 89-90; Elmalılı, Hak Dini, V, 3617; Muhammed Esed, Kur’an Mesajı (trc. Ahmet Ertürk – Cahit Koytak), İstanbul 1420/1999, II, 740; İbrâhim Ali es-Seyyid Ali Îsâ, Feżâǿilü süveri’l-Ķurǿâni’l-Kerîm, Kahire 1421/2001, s. 224-225.

Bekir Topaloğlu


Yasin Suresi ve Kuranı Kerim Uygulaması

yasin suresi ve kuranı kerim app store yasin suresi ve kuranı kerim play store

Bu sayfayı sevdiklerinle paylaşarak bize destek olmak ister misin?

TwetlePaylaşPinterestRedditTumblrLinkedin

Şuara Suresi ile ilgili yorum yap




Creative Commons Lisansı
Bu eser Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. Suresi.com.tr - 2020